Amaç: Tip 1 diabetes mellituslu erişkinler ile sağlıklı kontrol grubu arasında D vitamini düzeylerini karşılaştırmak ve diyabetik grupta HbA1c ile D vitamini düzeyleri arasındaki ilişkiyi değerlendirmek amaçlanmıştır.
Yöntemler: Kesitsel, tanımlayıcı tipteki çalışmamıza Endokrinoloji Polikliniği'ne başvuran 18 yaş üstü, 98 tip 1 diyabetli hasta ile yaş ve cinsiyet olarak eşleştirilmiş, kronik hastalığı olmayan 95 kişi dahil edildi. İleri derecede böbrek veya karaciğer hastalığı, primer hiperparatiroidizmi, metabolik kemik hastalığı olan veya vitamin D konsantrasyonlarını değiştirebilecek ilaç kullanan hastalar çalışma dışı bırakıldı. HbA1c ve 25(OH) Vitamin-D3 düzeyleri 9 aylık dönemde 3 kez ölçüldü ve ölçümlerin ortalaması kullanıldı. Diyabetik hastalar ve kontrol grubu D vitamini düzeylerine göre; eksiklik (<12 ng/ml), yetersizlik (12-20 ng/ml) ve yeterlilik (>20 ng/ml) olmak üzere üç gruba ayrıldı.
Bulgular: Diyabetik hastaların serum 25 (OH) D vitamini düzeyleri sağlıklı bireylerden anlamlı olarak daha düşüktü (p=0,024). Ancak, diyabetik erişkinler 25(OH) D vitamini düzeylerine göre 3 gruba ayrıldığında HbA1c düzeyleri açısından anlamlı fark yoktu (p=0,905).
Sonuç: Preklinik veriler, tip 1 diabetes mellitus etiyopatogenezinde düşük serum D vitamini düzeylerinin rolünü desteklese de, düşük serum D vitamini düzeyleri ile tip 1 diyabet prevalansı veya glisemik kontrol arasındaki bağlantıyı inceleyen çalışmalar, bizim çalışmamız da dahil olmak üzere, net bir sonuca ulaşmak için yeterli değildir.
Objective: To assess the vitamin D levels between adults with type 1 diabetes mellitus and the healthy control group and evaluate the relationship between HbA1c levels and vitamin D status in the diabetic group.
Methods: Our cross-sectional, descriptive study included 98 type 1 diabetic patients over 18 years old who applied to the Endocrinology Outpatient Clinic and 95 age- and sex-matched individuals without chronic disease. Patients with advanced renal or liver disorders, primary hyperparathyroidism, metabolic bone disorders, or using medications that might change vitamin D concentrations were excluded from the study. HbA1c and 25(OH) Vitamin-D3 levels were measured three times in 9 months, and the average of the measurements was used. Diabetic patients and control individuals were separated into three groups according to their vitamin D levels as follows: deficiency (<12 ng/ml), insufficiency (12-20 ng/ml), and sufficiency (> 20 ng/ml).
Results: Serum 25 (OH) vitamin D levels of diabetic patients were significantly lower than in healthy individuals (p=0.024). However, when diabetic adults were separated into three groups according to 25(OH) vitamin D levels, there was no significant difference regarding HbA1c levels (p=0.905).
Conclusion: Although preclinical data support the role of low serum vitamin D levels in the etiopathogenesis of type 1 diabetes mellitus, studies examining the connection between low serum vitamin D levels and the prevalence of type 1 diabetes or glycemic control are not sufficient to reach a clear conclusion, including our study.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Clinical Sciences |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Early Pub Date | May 10, 2024 |
Publication Date | May 1, 2024 |
Submission Date | February 24, 2023 |
Published in Issue | Year 2024 Volume: 10 Issue: 2 |