Sağlık Bilimleri Fakültesinde Okuyan Öğrencilerin Bireysel Sosyal Sorumluluk Düzeyleri ve Etkileyen Faktörlerin Belirlenmesi
Abstract
Amaç: Bu araştırma Sağlık Bilimleri Fakültesinde okuyan öğrencilerin bireysel sosyal sorumluluk düzeyleri ve etkileyen faktörlerin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır.
Gereç ve Yöntem: Araştırma bir üniversitenin Sağlık Bilimleri Fakültesinde; Beslenme ve Diyetetik, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon ve Hemşirelik Bölümünde okuyan toplam 620 öğrencinin katılımı ile yürütülmüştür. Veri toplama aracı olarak Bireysel Sosyal Sorumluluk Ölçeği ve öğrencilerin sosyo-demografik özelliklerini belirlemek amacı ile Tanımlayıcı Özellikler Formu kullanılmıştır.
Bulgular: Çalışmaya katılan öğrencilerin %71.5’inin kız, %40.2’sinin dördüncü sınıfta ve %35’nin hemşirelik bölümünde öğrenim görmekte olduğu belirlenmiştir. Öğrencilerin Bireysel Sosyal Sorumluluk Ölçeği puan ortalaması 113.5±12.7 olarak belirlenmiştir. Beslenme ve Diyetetik bölümünde öğrenim gören öğrencilerin (115.5±10.8), Fizyoterapi ve Rehabilitasyon bölümünde öğrenim gören öğrencilere (111.3±13.2) göre Bireysel Sosyal Sorumluluk Ölçeği puan ortalaması istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek bulunmuştur (p<0.05). Kız öğrencilerin (114.5±12.0) erkeklere (111.0±14.2) göre, daha önce sosyal sorumluluk çalışmalarına katılan öğrencilerin (116.0±14.7) herhangi bir sosyal sorumluluk çalışmasına katılmayan öğrencilere (112.5±11.6) göre Bireysel Sosyal Sorumluluk Ölçeği puan ortalaması istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek bulunmuştur (p<0.05).
Sonuç: Çalışma sonucuna göre öğrencilerin bireysel sosyal sorumluluk düzeylerinin yüksek olduğu belirlenmiştir.
References
- 1. Akıncı Vural, Z. B., Coşkun, G. (2011). Kurumsal sosyal sorumluluk ve etik. Gümüşhane Üniversitesi, İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi. e-gifder, 1:61-87.
- 2. Akkoyunlu, G, Kalyoncuoğlu, S. (2014). İşletmelerin Kurumsal Sosyal Sorumluluk Çalışmalarının Marka Algısı Üzerine Etkisinin Değerlendirilmesi. Niğde Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 7(3), 125-144.
- 3. Asar, İ. (2017). Lisansüstü Öğrencilerinin Kişilik Yapılarıyla Bireysel Sosyal Sorumluluk Bilinçleri Arasındaki İlişkiler. Yüksek Lisans Tezi, Karabük Üniversitesi, Karabük.
- 4. Başer, E. H., Kılınç, E. (2015). Küresel Sosyal Sorumluluk Ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Sakarya University Journal of Education, 5(3):75-89.
- 5. Bayraktar G, Tozoğlu E, Gülbahçe Ö, Öztürk ME, Gülbahçe A. (2016). Evaluation of individual social responsibility level of university students for sport and other different variables. İnternational Refereed Academic Journal of Sports, Health and Medical Sciences, 18: 77-88.
- 6. Elmadam, J. (2015). Youth social responsibility. https://classroom.synonym.com/youth-social-responsibility-8039901.html Erişim Tarihi: 20 Ağustos 2019.
- 7. Eraslan, L. (2011). Bireysel Sosyal Sorumluluk Ölçeğinin (BSS) Geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitim-Kültür ve Araştırma Dergisi, 7(24): 81-91.
- 8. Erdoğan, E. (2016). Hemşirelerin Bireysel Sosyal Sorumluluk Düzeyleri ile Yaşam Doyumunun Demografik Değişkenlere Göre Araştırılması. Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi. Isparta.
- 9. Erdoğan, E., Erdem, R. (2017). Hemşirelerin bireysel sosyal sorumluluk düzeyleri ile yaşam doyumunun demografik değişkenlere göre araştırılması. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(28):293-312.
- 10. Ergül, H. F., Kurtulmuş, M. (2014). Sosyal sorumluluk anlayışının geliştirilmesinde topluma hizmet uygulamaları dersine ilişkin öğretim elemanlarının görüşleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 13(49):221-232.
- 11. Kesici, A. (2018). Lise öğrencilerinin sorumluluk düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38 (3):965-985.
- 12. Nazıroğlu, B., Gün, A., Kılıç, A. İ. ve Kaya, F. (2016). Temel ahlaki değerler. Köylü, M. (Ed.) Teoriden pratiğe değerler eğitimi içinde. Ankara: Nobel, 181-252.
- 13. Özen, Y. (2015). Sorumluluk Eğitimi. Ankara: Vize Yayıncılık.
- 14. Özen, Y. (2016). Kişisel sorumluluk bağlamında kariyer seçimini etkileyen sosyal psikolojik faktörler. Eğitim ve İnsani Bilimler Dergisi: Teori ve Uygulama, 3:81-96.
- 15. Tekin E., (2018). Kurumsal sosyal sorumluluk faaliyetlerinde sosyal medyanın rolü: GSM firmaları örneği. Kastamonu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 20(1):23-67.
- 16. Töremen, T. (2011). The responsibility education of teacher candidates. Educational Sciences: Theory&Practice, 11(1):263-277.
Abstract
References
- 1. Akıncı Vural, Z. B., Coşkun, G. (2011). Kurumsal sosyal sorumluluk ve etik. Gümüşhane Üniversitesi, İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi. e-gifder, 1:61-87.
- 2. Akkoyunlu, G, Kalyoncuoğlu, S. (2014). İşletmelerin Kurumsal Sosyal Sorumluluk Çalışmalarının Marka Algısı Üzerine Etkisinin Değerlendirilmesi. Niğde Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 7(3), 125-144.
- 3. Asar, İ. (2017). Lisansüstü Öğrencilerinin Kişilik Yapılarıyla Bireysel Sosyal Sorumluluk Bilinçleri Arasındaki İlişkiler. Yüksek Lisans Tezi, Karabük Üniversitesi, Karabük.
- 4. Başer, E. H., Kılınç, E. (2015). Küresel Sosyal Sorumluluk Ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Sakarya University Journal of Education, 5(3):75-89.
- 5. Bayraktar G, Tozoğlu E, Gülbahçe Ö, Öztürk ME, Gülbahçe A. (2016). Evaluation of individual social responsibility level of university students for sport and other different variables. İnternational Refereed Academic Journal of Sports, Health and Medical Sciences, 18: 77-88.
- 6. Elmadam, J. (2015). Youth social responsibility. https://classroom.synonym.com/youth-social-responsibility-8039901.html Erişim Tarihi: 20 Ağustos 2019.
- 7. Eraslan, L. (2011). Bireysel Sosyal Sorumluluk Ölçeğinin (BSS) Geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitim-Kültür ve Araştırma Dergisi, 7(24): 81-91.
- 8. Erdoğan, E. (2016). Hemşirelerin Bireysel Sosyal Sorumluluk Düzeyleri ile Yaşam Doyumunun Demografik Değişkenlere Göre Araştırılması. Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi. Isparta.
- 9. Erdoğan, E., Erdem, R. (2017). Hemşirelerin bireysel sosyal sorumluluk düzeyleri ile yaşam doyumunun demografik değişkenlere göre araştırılması. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(28):293-312.
- 10. Ergül, H. F., Kurtulmuş, M. (2014). Sosyal sorumluluk anlayışının geliştirilmesinde topluma hizmet uygulamaları dersine ilişkin öğretim elemanlarının görüşleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 13(49):221-232.
- 11. Kesici, A. (2018). Lise öğrencilerinin sorumluluk düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38 (3):965-985.
- 12. Nazıroğlu, B., Gün, A., Kılıç, A. İ. ve Kaya, F. (2016). Temel ahlaki değerler. Köylü, M. (Ed.) Teoriden pratiğe değerler eğitimi içinde. Ankara: Nobel, 181-252.
- 13. Özen, Y. (2015). Sorumluluk Eğitimi. Ankara: Vize Yayıncılık.
- 14. Özen, Y. (2016). Kişisel sorumluluk bağlamında kariyer seçimini etkileyen sosyal psikolojik faktörler. Eğitim ve İnsani Bilimler Dergisi: Teori ve Uygulama, 3:81-96.
- 15. Tekin E., (2018). Kurumsal sosyal sorumluluk faaliyetlerinde sosyal medyanın rolü: GSM firmaları örneği. Kastamonu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 20(1):23-67.
- 16. Töremen, T. (2011). The responsibility education of teacher candidates. Educational Sciences: Theory&Practice, 11(1):263-277.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Nursing |
| Journal Section | Research Articles |
| Authors | |
| Publication Date | September 16, 2021 |
| Submission Date | June 18, 2021 |
| Published in Issue | Year 2021 Volume: 4 Issue: 2 |
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.