Aim: It is well established to repeat endoscopy in patients with gastric ulcers to diff erentiate malign ulcers from benign ones. In clinical practice it is not always easy to convince patients for repeated endoscopies. Gastroenterologists must have evidence based indications to off er a patient second endoscopy. We aimed to evaluate our repeat gastroscopy indications, fi ndings and yield.Methods: We included the patients who underwent repeat endoscopy to assess ulcer healing and exclude malignancy in our center within 12 months duration. They were evaluated for the fi nal diagnosis, numbers of endoscopic procedure to reach the exact diagnosis, and endoscopic and pathological fi ndings. All patients were examined by same endoscopist.Results: In this period 83 patients with gastric ulcer underwent repeat gastroscopy. Average numbers of endoscopy was 2.15. In nine patients, 3 gastroscopy procedures were needed wheras only two patients were in need of fourth gastroscopy and no one needed fi fth. Seventy-seven of 83 patients were ulcer free at repeat endoscopies. But 6 7.2% patients were shown to have malignant ulcers. Four of them were diagnosed after second endoscopy but two patients’ malignancies could be diagnosed at the third third procedure. Five of the patients had gastric adenocancer and the other single case had gastric lymphoma. Two of 5 40% adenocancers were early gastric cancer.Conclusion: Our study re-enforced the recommendation that all patient with gastric ulcers should undergo repeat endoscopy to exclude malignancy. The malignancy rate was 7.2% in our cases. This high rate must encourage clinicians and endoscopist to insist on repeating endoscopy to assess ulcer healing
Giriş ve Amaç: Midede izlenen lezyonlarda benign olanlar ile malign olanların ayrımında tekrar endoskopi gerekliliği yaygın olarak kabul edilmiş bir yaklaşımdır. Fakat klinik pratikte hastaları ikinci veya üçüncü gastroskopi için ikna etmek kolay olmamaktadır. Gastroenteroloğun kendi kliniği tabanlı verileri ile endikasyonlarını kontrol etmesi, hastalarına kanıta dayalı tıp uygulayabilmesi için gereklidir. Bu çalışmada kliniğimizdeki tekrar endoskopi endikasyon ve sonuçlarını değerlendirdik. Yöntem: Tekrar endoskopiyi kabul eden ve ilk endoskopisinde malign olduğu kanıtlanabilen lezyonu olmayan hastalar çalışmamıza alındı. Hastalar son tanı, tanıya ulaşabilmek için gereken endoskopik işlem sayısı ile endoskopik ve patolojik bulgular yönünden değerlendirildiler. Bulgular: Gastrik ülserli seksen üç hastaya tekrar endoskopisi yapıldı. Ortalama endoskopi sayısı 2.15 idi. Dokuz hastada 3, 3 hastada 4 endoskopi işlemi gerekli olmuşken, hiç bir hastada 5.kez endoskopi işlemi yapmak gerekli olmamıştır. Seksen üç hastanın 77’sinde tekrar endoskopide ülser gözlenmedi. Fakat 6 hastada %7.2 malign ülser olduğu kanıtlandı. Bunların 4’ü ikinci endoskopide tanınırken, iki hastanın tanısı ancak 3. işlemler sonrasında doğrulanabildi. Hastaların 5’inde gastrik adenokanser bulunurken, diğer olguda gastrik lenfoma saptandı. Beş gastrik kanserli hastanın 2’sinde %40 erken mide kanseri olduğu görüldü. Sonuç: Çalışma sonuçlarımız gastrik ülser saptanan hastalarda tekrar endoskopilerinin gerekliliğini doğrulamaktadır. Olgularımızdaki malignansi oranı %7.2’dir. Bu yüksek oran klinisyeni ve endoskopisti tekrar endoskopileri yaparak gastrik ülser iyileşmesinin doğrulanması gerekliliği konusunda cesaretlendirmelidir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | March 1, 2010 |
Published in Issue | Year 2010Issue: 1 |