Amaç: Bu çalışmada XXXX Tıp Fakültesi’nde görev yapan intörn hekimlerin iletişim becerilerinin, şiddete maruz kalma durumları ile ilişkisinin incelenmesi amaçlanmıştır.
Yöntemler: Kesitsel tipte planlanan çalışmanın evrenini XXXX Tıp Fakültesi’nde 2018-2019 eğitim-öğretim yılında intörn hekim olarak görev yapan 287 öğrenci oluşturdu. Çalışma, araştırmaya katılmayı kabul eden 234 kişi ile yürütüldü. Veriler yüz yüze görüşme metodu ile uygulanan anket formu aracılığıyla toplandı. Toplam 33 sorudan oluşan anket formunda, sosyodemografik özellikler ve şiddetle ilgili soruların yanı sıra İletişim Becerilerini Değerlendirme Ölçeği (İBDÖ) kullanıldı. İstatistiksel anlamlılık düzeyi p<0.05 olarak kabul edildi.
Bulgular: İntörn hekimlerin 86’sı (%36.8) son bir sene içerisinde şiddete maruz kaldıklarını ifade etmiş olup, bu kişiler içinden 84’ü (%97.7) sözel şiddete, 5’i (%5.8) fiziksel şiddete maruz kaldıklarını belirtti. En az bir şiddet türüne veya sözlü şiddete maruz kalma açısından katılımcılar arasında İBDÖ puan ortalaması yönünden anlamlı fark bulunmazken, ölçek puanı fiziksel şiddete uğrayanlarda anlamlı düzeyde daha düşük bulundu (p=0.032).
Sonuç: Sözlü şiddete sebep olan esas sebepler arasında intörn hekimlerin iletişim konusundaki yetersizliğinin yer almadığı belirlenmiş, fiziksel şiddete uğrayan intörn hekimlerin iletişim becerileri daha düşük bulunmuş olsa da toplum genelinde değerlendirme yapmak için daha geniş gruplar üzerinde çalışılmasının gerekli olduğu kanısına varılmıştır.
Background/Aim: Violence against healthcare workers has become a major problem worldwide. This study aimed to examine the relationship between the communication skills of interns and their exposure to violence.
Methods: This cross-sectional study comprised 287 students working as intern physicians at the Ondokuz Mayis University Faculty of Medicine within the academic year of 2018-2019. It was conducted with 234 volunteering individuals. The data were collected through a questionnaire, consisting of 33 questions in total, applied with a face-to-face interview. The Communication Skills Scale was used, as well as questions about sociodemographic characteristics and violence. The level of statistical significance was set at P<0.05.
Results: Eighty-six (36.8%) intern physicians stated that they had been subjected to violence in the last year. Eighty-four (97.7%) of these participants stated that they were subjected to verbal violence and 5 (5.8%) to physical violence. While there was no significant difference between the participants in terms of being exposed to at least one type of violence or verbal violence, the mean scale score was significantly lower in those who were exposed to physical violence (P=0.032).
Conclusion: The inadequacy of interns in communication was not included among the main reasons for verbal violence. Although the communication skills of interns who were exposed to physical violence were lower, it is necessary to work on larger groups to make a community-wide assessment.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Clinical Sciences |
Journal Section | Research article |
Authors | |
Publication Date | January 1, 2022 |
Published in Issue | Year 2022 Volume: 6 Issue: 1 |