THE THOUGHTS on THE FAMILY MEDICINE SYSTEM and REFERRAL SYSTEM of THE ADMISSION to a UNIVERSITY HOSPITAL in ANKARA
Öz
Bu çalışmada bir üniversite hastanesinin bazı polikliniklerine başvuran kişilerin aile hekimliği sisteminden memnuniyeti ve sevk sistemi ile ilgili düşüncelerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Kesitsel olan bu araştırma Gazi Üniversitesi Sağlık Araştırma ve Uygulama Merkezi Gazi Hastanesi’nin bazı polikliniklerine başvuran 18 yaş üstü kişiler ve 18 yaş altındaki çocukların ebeveynlerinin katılımıyla yürütülmüştür. Anket katılımcılara yüzyüze görüşme şeklinde uygulanmıştır. İstatistiksel anlamlılık değeri p<0.05 olarak kabul edilmiştir. Araştırmaya 1302 kişi katılmıştır. Katılımcıların yaş ortalaması 36,7±13,1’dir. Katılımcıların %72,7’si kadın, %79,3’ü evli, %33,6’sı lise mezunu, %39,5’i yüksekokul/üniversite mezunudur. Katılımcıların %35,9’u çalışan, %32,1’i ev hanımıdır. Katılımcıların %41,3’ü aile hekimine başvurmadan doğrudan diğer sağlık kuruluşlarına başvurduğunda katkı payı ödediğini bilmemektedir. Katkı payı ödediğini bilmeyenlerden %60,0’ı bu durumun bundan sonra kendisini ilk olarak aile hekimine başvurmaya yönelteceğini belirtmiştir. Mevcut aile hekimliği sisteminden memnun olanlar tüm katılımcıların %54,1’idir. Memnun olmayanların en çok belirttikleri sebep %78,4 ile ASM’lerin şartlarını yetersiz bulmasıdır. Mevcut aile hekimliği sisteminden memnun olanların en çok belirttikleri sebepler ise sırasıyla; %58,7 ile sıra beklenmemesi, %45,8 ile ASM’lere ulaşımın kolay olmasıdır. Katılımcıların %60,1’i sevk sisteminin uygulanmasını istememektedir. Sevk sisteminin uygulanmasını istemeyenlerin en çok belirttikleri sebepler sırasıyla; %54,7 ile hekim seçme özgürlüğünün devam etmesi için, %40,4 ile sağlık sorunlarına çözüm bulunmasından yetersizlik olacağı için, %39,3 ile hastaneler daha kaliteli hizmet verdiği için şeklinde olmuştur. Aile hekimlerine duyulan güvensizlik ve Aile Sağlığı Merkezlerinin katılımcılar tarafından yetersiz görülmesi memnuniyeti etkilemektedir. Aile hekimlerine duyulan güveni arttıracak çalışmalar ve Aile Sağlığı Merkezlerine verilen teknik desteğin arttırılması yerinde olacaktır.
Anahtar Kelimeler: sevk zinciri, aile hekimliği, birinci basamak, hasta memnuniyeti
Abstract:
In this study, it was aimed to determine the satisfaction of the family medicine system people who applied to some polyclinics of a university hospital and their thoughts about the referral system. This cross-sectional study was conducted with the attendance of the parents of children under 18 and children under 18 years of age. This cross-sectional study was conducted with the participation of over the age of 18 and parents of children under 18 years of age. This study was conducted in a university hospital in Ankara. The questionnaire was applied to the participants in the form of face-to-face interviews. Statistical significance was accepted as p <0.05. 1302 people participated in the research. The mean age of the participants was 36.7 ± 13.1. 72.7% of the participants were women, 79.3% were married, 33.6% were high school graduates and 39.5% were university graduates.. 35.9% of the participants were working and 32.1% were housewives. 41.3% of the participants do not know that they pay the contribution directly to other health institutions without applying to the family physician. 54.1% of all participants were satisfied with the current family medicine system. The most stated reason of unsatisfied is that they find the conditions of Family Medicine Center’s insufficient with 78.4%. The reasons stated by those who are satisfied with the current family medicine system are; 58.7% of the queue, 45.8% is easy to access to FMC’s. 60.1% of participants do not want the referral system to be applied. The reasons most indicated by those who do not want to apply the referral system, respectively; 54.7% to continue the freedom of physician choice, 40.4% because of the inability to find solutions to health problems, with 39.3%, hospitals are in the form of providing better quality services. The insecurity of family physicians and the inadequacy of the Family Health Centers by the participants affect the satisfaction. Increasing confidence in family physicians and increasing the technical support to Family Health Centers will be appropriate.
Key words: Gatekeeping, family medicine, primary care, patient satisfaction
Kaynakça
- 1.World Health Organization&Unicef. Primary health care: Report of the International Conference on Primary Health Care, Alma-Ata, USSR, 6-12 September 1978. Erişim Adresi: http://www.who.int/publications/almaata_d eclaration_en.pdf Erişim Tarihi: 10.04.2018
- 2. Grumbach, K., Selby, J. V., Damberg, C., Bindman, A. B., Quesenberry Jr, C., Truman, A., & Uratsu, C. (1999). Resolving the gatekeeper conundrum: what patients value in primary care and referrals to specialists. Jama, 282(3), 261-266.
- 3. Üstü Y., Uğurlu M., Örnek M., Sanisoğlu S. Y. 2002-2008 Yılları Arasında Erzurum Bölgesinde Birinci ve İkinci Basamak Sağlık Hizmetlerinin Değerlendirilmesi. Balkan Med J 2011;28(1)
- 4. Macinko, J. Starfield, B. Shi, L. (2003). The contribution of primary care systems to health outcomes within Organization for Economic Cooperation and Development (OECD) countries, 1970–1998. Health services research, 38(3), 831-865.
- 5. Starfield, B. (1994). Is primary care essential?. The lancet, 344(8930), 1129- 1133
- 6. Aydın, B. (2004). Sağlıkta Değişim, SB Diyalog Dergisi. TC Sağlık Bakanlığı Aylık Yayın Organı, 1(7), 4-6.
- 7. Jepson, G. (2001). How do primary health care systems compare across Western Europe?. Pharmaceutical Journal, 267(7162), 269-273.
- 8. Boerma, W. G. (2003). An international study of variation in the tasks of general practitioners.
- 9. World Health Organization. (1995). Making medical practice and education more relevant to people's needs: the contribution of the family doctor.
- 10.Party, L. W. (1974). The general practitioner in Europe. In Second European Conference on the Teaching of General Practice.
- 11.The European definition of general practice/family medicine. Barcelona: (2002). WONCA Europe.
- 12.World Health Organization and The World Organization of Family Doctors. (1994). Making medical practice and education more relevant to people’s needs: the contribution of the family doctor. A working paper of the WHO-WONCA Conference. Ontario, Canada November 6-8, 33-6.
- 13.T.C Sağlık Bakanlığı. (2004). Aile hekimliği Türkiye modeli. Baskı. Ankara: Mavi Ofset Yayınları, 35-40
- 14.T.C Sağlık Bakanlığı. (2004). 5258 Sayılı Aile Hekimliği Uygulaması Hakkında Kanun. Ankara: Resmi Gazete (25665 sayılı)
- 15.T.C Maliye Bakanlığı. Tedavi Yardımına İlişkin Uygulama Tebliği. 2007 Resmi Gazete:11.10.2007-26670
- 16.T.C Sağlık Bakanlığı. (2015). Sağlık İstatistikleri Yıllığı 2015
- 17.Çağlayan, Ç. Hamzaoğlu, O. Sevin, E. Sondaş, S. (2006). Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Eğitim Sağlık Ocakları Bölgelerinde Yaşayanlarda Sağlık Hizmetlerine Başvurular Etkileyen Etmenler. Toplum Hekimliği Dergisi, 25(3), 16-22.
- 18.Sünter, A , Dabak, Ş , Canbaz, S , Pekşen, Y . (2010). Samsun İl Merkezinde Birinci Basamak Sağlık Hizmetlerinde Hasta Memnuniyeti. Journal of Experimental and Clinical Medicine, 20 (3),
- 19.Akıllı, A. Genç, M. (2007). Şanlıurfa ili Bozova ilçesi merkez sağlık ocağına başvuran hastaların sağlık hizmetlerini kullanma durumu ve etkileyen faktörler. İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 14(2) 95-99
- 20.Mete, B. Pehlivan, E. Tekin, C. Nacar, E. Unver, E. Baran, A. (2015). Malatya İl Merkezinde Aile Hekimliği Hizmetinden Yararlanan Yetişkinlerin Memnuniyet Düzeyleri ve Etkileyen Faktörler. Medicine Science, 4(4).
- 21.Kızıl, C. Akman, V. Öztürk, S. (2015). Aile Sağlığı Merkezlerinden Hizmet Alan Hastaların Hasta Memnuniyet Düzeylerinin Belirlenmesi: Yalova İli Örneği. Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8(2).
- 22.Aydoğan, Ü. (2005). Aile Hekimliğinde Hasta Memnuniyeti. Uzmanlık Tezi. Genelkurmay Başkanlığı Gülhane Askeri Tıp Akademisi Askeri Tıp Fakültesi, Ankara.
- 23.Gürfidan, C. (2014). Aile Hekimliğine İlişkin Bilgi Beklenti Ve Memnuniyet Kırklareli İl Merkezi Örneği. Yüksek Lisans Tezi Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eskişehir Türk Dünyası Uygulama ve Araştırma Merkezi Halk Sağlığı Dergisi. 2018;3(3):25-36. 36 İşletme Yönetimi Anabilim Dalı
- 24.Çetinkaya, F. Baykan, Z. Naçar, M. (2013). Yetişkinlerin Aile Hekimliği Uygulaması ile İlgili Düşünceleri ve Aile Hekimlerine Başvuru Durumu. TAF Preventive Medicine Bulletin, 12(1).
- 25.Cengiz R. , Gezgin M.F. , (2014) Aile Hekimliği Uygulaması Ve Hasta Memnuniyeti (Edirne İl Merkezi Örneği). Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi
- 26.Ağdemir, H. (2012). Sağlık Sektöründe Aile Hekimliği Yeri ve Önemi İle Hizmetten Yararlananların ve Hizmet Sunanların Memnuniyet Durumu Konusunda Bir Araştırma. Çağ Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, Mersin.
- 27.Aksakoğlu, G. Kılıç, B. Uçku, R. (2003). Aile hekimliği modeli/sistemi Türkiye için uygun değildir. Toplum ve Hekim, 18(4), 251-257.
- 28.Öztürk, Y. E. (2014). Sağlıkta Algılanan Hizmet Kalitesi Ve Hastane Tercih Nedenlerinin İncelenmesi. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 3(4) s:1079-1094
- 29.Evans, A. (1993). A study of the referral decision in general practice. Family Practice, 10(2), 104-110.
- 30.Armstrong, D., Fry, J., & Armstrong, P. (1991). Doctors' perceptions of pressure from patients for referral. Bmj, 302(6786), 1186-1188.
- 31.Chan, B. T., & Austin, P. C. (2003). Patient, physician, and community factors affecting referrals to specialists in Ontario, Canada: a population-based, multi-level modelling approach. Medical care, 41(4), 500-511.
- 32.Öcek, Z. A. Çiçeklioğlu, M. Türk, M. (2006). Birinci Basamak Sağlık Hizmetlerinde Kapıtutuculuk Nedir? Türkiye’de Uygulanabilir mi?. Sürekli Tıp Eğitimi Dergisi Cilt:15 Sayı:8 144-148
ANKARA’DA BİR ÜNİVERSİTE HASTANESİNE BAŞVURANLARIN MEVCUT AİLE HEKİMLİĞİ SİSTEMİ ve SEVK UYGULAMASI HAKKINDA DÜŞÜNCELERİ - THE THOUGHTS on THE FAMILY MEDICINE SYSTEM and REFERRAL SYSTEM of THE ADMISSION to a UNIVERSITY HOSPITAL in ANKARA
Öz
Bu çalışmada bir üniversite hastanesinin bazı polikliniklerine başvuran kişilerin aile hekimliği
sisteminden memnuniyeti ve sevk sistemi ile ilgili düşüncelerinin belirlenmesi amaçlanmıştır.
Kesitsel olan bu araştırma Gazi Üniversitesi Sağlık Araştırma ve Uygulama Merkezi Gazi
Hastanesi’nin bazı polikliniklerine başvuran 18 yaş üstü kişiler ve 18 yaş altındaki çocukların
ebeveynlerinin katılımıyla yürütülmüştür. Anket katılımcılara yüzyüze görüşme şeklinde
uygulanmıştır. İstatistiksel anlamlılık değeri p<0.05 olarak kabul edilmiştir. Araştırmaya 1302
kişi katılmıştır. Katılımcıların yaş ortalaması 36,7±13,1’dir. Katılımcıların %72,7’si kadın,
%79,3’ü evli, %33,6’sı lise mezunu, %39,5’i yüksekokul/üniversite mezunudur. Katılımcıların
%35,9’u çalışan, %32,1’i ev hanımıdır. Katılımcıların %41,3’ü aile hekimine başvurmadan
doğrudan diğer sağlık kuruluşlarına başvurduğunda katkı payı ödediğini bilmemektedir. Katkı
payı ödediğini bilmeyenlerden %60,0’ı bu durumun bundan sonra kendisini ilk olarak aile
hekimine başvurmaya yönelteceğini belirtmiştir. Mevcut aile hekimliği sisteminden memnun
olanlar tüm katılımcıların %54,1’idir. Memnun olmayanların en çok belirttikleri sebep %78,4
ile ASM’lerin şartlarını yetersiz bulmasıdır. Mevcut aile hekimliği sisteminden memnun
olanların en çok belirttikleri sebepler ise sırasıyla; %58,7 ile sıra beklenmemesi, %45,8 ile
ASM’lere ulaşımın kolay olmasıdır. Katılımcıların %60,1’i sevk sisteminin uygulanmasını
istememektedir. Sevk sisteminin uygulanmasını istemeyenlerin en çok belirttikleri sebepler
sırasıyla; %54,7 ile hekim seçme özgürlüğünün devam etmesi için, %40,4 ile sağlık sorunlarına
çözüm bulunmasından yetersizlik olacağı için, %39,3 ile hastaneler daha kaliteli hizmet verdiği
için şeklinde olmuştur. Aile hekimlerine duyulan güvensizlik ve Aile Sağlığı Merkezlerinin
katılımcılar tarafından yetersiz görülmesi memnuniyeti etkilemektedir. Aile hekimlerine
duyulan güveni arttıracak çalışmalar ve Aile Sağlığı Merkezlerine verilen teknik desteğin
arttırılması yerinde olacaktır.
Anahtar Kelimeler: Sevk zinciri, aile hekimliği, birinci basamak, hasta memnuniyeti
Abstract:
In this study, it was aimed to determine the satisfaction of the family medicine system people
who applied to some polyclinics of a university hospital and their thoughts about the referral
system. This cross-sectional study was conducted with the attendance of the parents of children
under 18 and children under 18 years of age. This cross-sectional study was conducted with the
participation of over the age of 18 and parents of children under 18 years of age. This study
was conducted in a university hospital in Ankara. The questionnaire was applied to the
participants in the form of face-to-face interviews. Statistical significance was accepted as p
<0.05. 1302 people participated in the research. The mean age of the participants was 36.7 ±
13.1. 72.7% of the participants were women, 79.3% were married, 33.6% were high school
graduates and 39.5% were university graduates.. 35.9% of the participants were working and
32.1% were housewives. 41.3% of the participants do not know that they pay the contribution
directly to other health institutions without applying to the family physician. 54.1% of all
participants were satisfied with the current family medicine system. The most stated reason of
unsatisfied is that they find the conditions of Family Medicine Center’s insufficient with 78.4%.
The reasons stated by those who are satisfied with the current family medicine system are;
58.7% of the queue, 45.8% is easy to access to FMC’s. 60.1% of participants do not want the
referral system to be applied. The reasons most indicated by those who do not want to apply
the referral system, respectively; 54.7% to continue the freedom of physician choice, 40.4%
because of the inability to find solutions to health problems, with 39.3%, hospitals are in the
form of providing better quality services. The insecurity of family physicians and the
inadequacy of the Family Health Centers by the participants affect the satisfaction. Increasing
confidence in family physicians and increasing the technical support to Family Health Centers
will be appropriate.
Key words: Gatekeeping, family medicine, primary care, patient satisfaction
Anahtar Kelimeler
Sevk zinciri aile hekimliği birinci basamak hasta memnuniyeti Gatekeeping family medicine primary care patient satisfaction
Kaynakça
- 1.World Health Organization&Unicef. Primary health care: Report of the International Conference on Primary Health Care, Alma-Ata, USSR, 6-12 September 1978. Erişim Adresi: http://www.who.int/publications/almaata_d eclaration_en.pdf Erişim Tarihi: 10.04.2018
- 2. Grumbach, K., Selby, J. V., Damberg, C., Bindman, A. B., Quesenberry Jr, C., Truman, A., & Uratsu, C. (1999). Resolving the gatekeeper conundrum: what patients value in primary care and referrals to specialists. Jama, 282(3), 261-266.
- 3. Üstü Y., Uğurlu M., Örnek M., Sanisoğlu S. Y. 2002-2008 Yılları Arasında Erzurum Bölgesinde Birinci ve İkinci Basamak Sağlık Hizmetlerinin Değerlendirilmesi. Balkan Med J 2011;28(1)
- 4. Macinko, J. Starfield, B. Shi, L. (2003). The contribution of primary care systems to health outcomes within Organization for Economic Cooperation and Development (OECD) countries, 1970–1998. Health services research, 38(3), 831-865.
- 5. Starfield, B. (1994). Is primary care essential?. The lancet, 344(8930), 1129- 1133
- 6. Aydın, B. (2004). Sağlıkta Değişim, SB Diyalog Dergisi. TC Sağlık Bakanlığı Aylık Yayın Organı, 1(7), 4-6.
- 7. Jepson, G. (2001). How do primary health care systems compare across Western Europe?. Pharmaceutical Journal, 267(7162), 269-273.
- 8. Boerma, W. G. (2003). An international study of variation in the tasks of general practitioners.
- 9. World Health Organization. (1995). Making medical practice and education more relevant to people's needs: the contribution of the family doctor.
- 10.Party, L. W. (1974). The general practitioner in Europe. In Second European Conference on the Teaching of General Practice.
- 11.The European definition of general practice/family medicine. Barcelona: (2002). WONCA Europe.
- 12.World Health Organization and The World Organization of Family Doctors. (1994). Making medical practice and education more relevant to people’s needs: the contribution of the family doctor. A working paper of the WHO-WONCA Conference. Ontario, Canada November 6-8, 33-6.
- 13.T.C Sağlık Bakanlığı. (2004). Aile hekimliği Türkiye modeli. Baskı. Ankara: Mavi Ofset Yayınları, 35-40
- 14.T.C Sağlık Bakanlığı. (2004). 5258 Sayılı Aile Hekimliği Uygulaması Hakkında Kanun. Ankara: Resmi Gazete (25665 sayılı)
- 15.T.C Maliye Bakanlığı. Tedavi Yardımına İlişkin Uygulama Tebliği. 2007 Resmi Gazete:11.10.2007-26670
- 16.T.C Sağlık Bakanlığı. (2015). Sağlık İstatistikleri Yıllığı 2015
- 17.Çağlayan, Ç. Hamzaoğlu, O. Sevin, E. Sondaş, S. (2006). Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Eğitim Sağlık Ocakları Bölgelerinde Yaşayanlarda Sağlık Hizmetlerine Başvurular Etkileyen Etmenler. Toplum Hekimliği Dergisi, 25(3), 16-22.
- 18.Sünter, A , Dabak, Ş , Canbaz, S , Pekşen, Y . (2010). Samsun İl Merkezinde Birinci Basamak Sağlık Hizmetlerinde Hasta Memnuniyeti. Journal of Experimental and Clinical Medicine, 20 (3),
- 19.Akıllı, A. Genç, M. (2007). Şanlıurfa ili Bozova ilçesi merkez sağlık ocağına başvuran hastaların sağlık hizmetlerini kullanma durumu ve etkileyen faktörler. İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 14(2) 95-99
- 20.Mete, B. Pehlivan, E. Tekin, C. Nacar, E. Unver, E. Baran, A. (2015). Malatya İl Merkezinde Aile Hekimliği Hizmetinden Yararlanan Yetişkinlerin Memnuniyet Düzeyleri ve Etkileyen Faktörler. Medicine Science, 4(4).
- 21.Kızıl, C. Akman, V. Öztürk, S. (2015). Aile Sağlığı Merkezlerinden Hizmet Alan Hastaların Hasta Memnuniyet Düzeylerinin Belirlenmesi: Yalova İli Örneği. Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8(2).
- 22.Aydoğan, Ü. (2005). Aile Hekimliğinde Hasta Memnuniyeti. Uzmanlık Tezi. Genelkurmay Başkanlığı Gülhane Askeri Tıp Akademisi Askeri Tıp Fakültesi, Ankara.
- 23.Gürfidan, C. (2014). Aile Hekimliğine İlişkin Bilgi Beklenti Ve Memnuniyet Kırklareli İl Merkezi Örneği. Yüksek Lisans Tezi Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eskişehir Türk Dünyası Uygulama ve Araştırma Merkezi Halk Sağlığı Dergisi. 2018;3(3):25-36. 36 İşletme Yönetimi Anabilim Dalı
- 24.Çetinkaya, F. Baykan, Z. Naçar, M. (2013). Yetişkinlerin Aile Hekimliği Uygulaması ile İlgili Düşünceleri ve Aile Hekimlerine Başvuru Durumu. TAF Preventive Medicine Bulletin, 12(1).
- 25.Cengiz R. , Gezgin M.F. , (2014) Aile Hekimliği Uygulaması Ve Hasta Memnuniyeti (Edirne İl Merkezi Örneği). Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi
- 26.Ağdemir, H. (2012). Sağlık Sektöründe Aile Hekimliği Yeri ve Önemi İle Hizmetten Yararlananların ve Hizmet Sunanların Memnuniyet Durumu Konusunda Bir Araştırma. Çağ Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, Mersin.
- 27.Aksakoğlu, G. Kılıç, B. Uçku, R. (2003). Aile hekimliği modeli/sistemi Türkiye için uygun değildir. Toplum ve Hekim, 18(4), 251-257.
- 28.Öztürk, Y. E. (2014). Sağlıkta Algılanan Hizmet Kalitesi Ve Hastane Tercih Nedenlerinin İncelenmesi. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 3(4) s:1079-1094
- 29.Evans, A. (1993). A study of the referral decision in general practice. Family Practice, 10(2), 104-110.
- 30.Armstrong, D., Fry, J., & Armstrong, P. (1991). Doctors' perceptions of pressure from patients for referral. Bmj, 302(6786), 1186-1188.
- 31.Chan, B. T., & Austin, P. C. (2003). Patient, physician, and community factors affecting referrals to specialists in Ontario, Canada: a population-based, multi-level modelling approach. Medical care, 41(4), 500-511.
- 32.Öcek, Z. A. Çiçeklioğlu, M. Türk, M. (2006). Birinci Basamak Sağlık Hizmetlerinde Kapıtutuculuk Nedir? Türkiye’de Uygulanabilir mi?. Sürekli Tıp Eğitimi Dergisi Cilt:15 Sayı:8 144-148
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 4 Ekim 2018 |
| Gönderilme Tarihi | 26 Temmuz 2018 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 3 Sayı: 3 |
Kaynak Göster
Uluslararası Hakemli Dergi
Dergimiz Açık Erişim Politikasını benimsemiş olup dergimize gönderilen yayınlar için gerek değerlendirme gerekse yayınlama dahil yazarlardan hiçbir ücret talep edilmemektedir.
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.