Öz
Aim: This research was performed
to determine occupational safety state of nurses working at hospitals. Methods: This
research included a total of 272 nurses employed by state and university hospitals
located in the center of Çanakkale. This is a descriptive research and the data
were acquired between october and december 2015. Demographic forms and occupational
health scale were used as data acquisition tool for health care professionals employed
at hospitals. Data were evaluated, in SPSS 21.0 software program using expressed
as mumbers, percentages, and means.Results: 61.5% of nurses stated that
they were unaware of communique on occupational safety. 61.5% of nurses indicated
that they did not know whether there was an occupational safety specialist at
their organization, 52.3% emphasized that there was a committee for employee safety
at their organization. When we look the average scores of the total and sub-dimensions
of occupational safety measures in hospitals; were spectively found between
2.16±0.98 and 3.96±1.48. Conclusıon: According to research findings,
nurses expressed that organizations ensured overall medium level of
occupational safety. It fell below the average in the occupational diseases and
complaints subscale and the administrative support and approaches subscale.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- KAYNAKLAR 1) http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2012/06/20120630-1.htm 2) Ceylan, H. (2011) , “Türkiye’deki İş Kazalarının Genel Görünümü Ve Gelişmiş Ülkelerle Kıyaslanması”, International Journal of Engineering Researchand Development, 3: 2, 18-24. 3) Kıdak, L., Aksaraylı, M. (2009). Sağlık Hizmetlerinde Motivasyon Faktörleri, Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı: 7/1 , 75-94. 4) Sadullah, Ö.,Uyargil, C., Acar, A.C., Özçelik, O.,Dündar, G., Ataay, İ.D., Adal, Z., Tüzüner, L. (2015), İnsan Kaynakları Yönetimi, S.452-498, Beta Yayınevi, İstanbul. 5) Abdullah, N.A.C.,Spickett, J.T., Rumckev, K.B., Dhaliwal, S.S. (2009), ValidityAndReliability OfTheSafetyClimateMeasurementInMalaysia. International Review Of Business Research Papers, 5: 111-141. 6) Alçelik, A., Deniz, F., Yeşildal, N., Mayda, N., Senih, A., Şerifi, A.B. (2005). AİBÜ Tıp Fakültesi Hastanesinde Görev Yapan Hemşirelerin Sağlık Sorunları Ve Yaşam Alışkanlıklarının Değerlendirilmesi. TSK KoruyucuHekimlik Bülteni, 4: 55-65. 7) Waehrer, G., Miller, T.R. (2005), Cost Of Occupational Injury And Illness Within The Health Services Sector. International Journal of Health Services, 35: 343-359. 8) Akkaya G.(2007), Avrupa Birliği Ve Türk Mevzuatı Açısından Sağlık Kuruluşlarında İş Sağlığı, İş Güvenliği, Meslek Hastalıkları ve Bir Araştırma. İstanbul Üniversitesi, İstanbul. 9) Bahçecik, N., Öztürk, H. (2009), The Occupational Safety And Health In Hospital From The Point Of Nurses. ColleguimAntropologicum, 33: 1205-14. 10) Rios, K.A.,Barbosa, D,A., Belasco, A.G.S. (2010). Evaluation Of Quality Of Life And Depression In Nursing Technicians And Nursing Assistants. Rev. Lat. Americana de Enfermagem, 18: 413-420. 11) Öztürk, H., Babacan E. (2012). Bir ölçek geliştirme çalışması: hastanede çalışan sağlık personeli için iş güvenliği ölçeği, Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi, 9:1, 36-42. 12) Öztürk, H., Babacan, E., Anahar, Ö.E. (2012). Hastanede çalışan sağlık personelinin güvenliği, Gümüşhane University Journal of Health Sciences, 1:4, 252-268. 13) Perhats, C.,Keough, V., Fogarty, J., Hughes, N.L., Kappelman, J. C., Scott, M., Moretz J. (2012), Non–vıolence-related work place ınjurıes among emergency nurses ıntheunıted states: ımplıcatıons for ımprovıng safe practıce, safecare, Journal Of Emergency Nursing, 38:6, 541-548. 14) Devebakan N. (2007).Özel Sağlık İşletmelerinde İş Sağlığı ve Güvenliği. Doktora Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir, 15) Sarıçam H (2012). İş Sağlığı Ve Güvenliği Kapsamında Hemşirelerin Karşılaştığı Risk Ve Tehlikelerin İş Stresi Düzeyleri Üzerine Etkisi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 16) Hakeri, H. (2010).Sağlık Çalışanı Güvenliği Ve Hukuksal Sorumluluk. Sağlıkta Performansve Kalite Dergisi, Ocak: 53-59. 17) Stone, P.W.,Gershon, R.M. (2006) “Nurseworkenvironmentsandoccupationalsafety in intensivecareunits”, Policy Politics &Nursing Practise, 240-247. 18) Gershon, R.R.M.,Karkashian, C.D., Grosch, J.W., Murphy, L.R., Escamilla-Cejudo, A., Flanagan, P.A., Bernacki, E., Kasting, C., Martin, L. (2000). Hospital safety climate and its relationship with safe work practices and workplace exposureincident, AmericanJournal of Infection Control, 28:3, 211-221. 19) Clarke, S.P., Rockett, J.L., Sloane, M.D., Aiken, L.H. (2002), Organizationalclimate, staffing, andsafetyequipment as predictors of needlestickinjuriesandnear-misses in hospitalnurses.AmericanJournal of Infection Control,30:4,207-216.
Öz
Amaç: Bu çalışma hastanede çalışan hemşirelerin iş güvenliği durumlarının belirlenmesi
amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Kesitsel
ve tanımlayıcı olarak yapılan bu çalışmanın örneklemini, devlet ve üniversite
hastanesinde çalışan toplam 272 hemşire oluşturmuştur. Verilerin toplanmasında,
hemşirelerin özelliklerini belirleyen form ve hastanede çalışan sağlık
personeli için iş güvenliği ölçeği kullanılmıştır. Veriler SPSS 21.0 programında,
sayı yüzde, ortalama kullanılarak değerlendirilmiştir. Bulgular: Araştırma bulgularına göre, hemşirelerin % 61.5’i iş
güvenliğine ilişkin tebliğden haberi olmadıklarını belirtmişlerdir.
Hemşirelerin % 61.5’içalıştıkları kurumda iş güvenliği uzmanı olup olmadığını
bilmediklerini, %52.3’ü kurumlarında çalışan güvenliğine ilişkin komite
olduğunu belirtmiştir. Hastanelerde iş güvenliği ölçeği toplam ve alt boyutlar bazında
puan ortalamalarına bakıldığında ise; 2.16±0.98 ve 3.96±1.48aralığında
değişmiştir. Sonuç: Araştırmada, kurumlarda orta düzeyde bir iş güvenliğini sağlanabildiği bulunmuştur.
Mesleki hastalıklar ve şikâyetler alt ölçeği, yönetsel destek ve yaklaşımlar
alt ölçeği boyutunda ise, ortalamanın altında bulunmuştur.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- KAYNAKLAR 1) http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2012/06/20120630-1.htm 2) Ceylan, H. (2011) , “Türkiye’deki İş Kazalarının Genel Görünümü Ve Gelişmiş Ülkelerle Kıyaslanması”, International Journal of Engineering Researchand Development, 3: 2, 18-24. 3) Kıdak, L., Aksaraylı, M. (2009). Sağlık Hizmetlerinde Motivasyon Faktörleri, Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı: 7/1 , 75-94. 4) Sadullah, Ö.,Uyargil, C., Acar, A.C., Özçelik, O.,Dündar, G., Ataay, İ.D., Adal, Z., Tüzüner, L. (2015), İnsan Kaynakları Yönetimi, S.452-498, Beta Yayınevi, İstanbul. 5) Abdullah, N.A.C.,Spickett, J.T., Rumckev, K.B., Dhaliwal, S.S. (2009), ValidityAndReliability OfTheSafetyClimateMeasurementInMalaysia. International Review Of Business Research Papers, 5: 111-141. 6) Alçelik, A., Deniz, F., Yeşildal, N., Mayda, N., Senih, A., Şerifi, A.B. (2005). AİBÜ Tıp Fakültesi Hastanesinde Görev Yapan Hemşirelerin Sağlık Sorunları Ve Yaşam Alışkanlıklarının Değerlendirilmesi. TSK KoruyucuHekimlik Bülteni, 4: 55-65. 7) Waehrer, G., Miller, T.R. (2005), Cost Of Occupational Injury And Illness Within The Health Services Sector. International Journal of Health Services, 35: 343-359. 8) Akkaya G.(2007), Avrupa Birliği Ve Türk Mevzuatı Açısından Sağlık Kuruluşlarında İş Sağlığı, İş Güvenliği, Meslek Hastalıkları ve Bir Araştırma. İstanbul Üniversitesi, İstanbul. 9) Bahçecik, N., Öztürk, H. (2009), The Occupational Safety And Health In Hospital From The Point Of Nurses. ColleguimAntropologicum, 33: 1205-14. 10) Rios, K.A.,Barbosa, D,A., Belasco, A.G.S. (2010). Evaluation Of Quality Of Life And Depression In Nursing Technicians And Nursing Assistants. Rev. Lat. Americana de Enfermagem, 18: 413-420. 11) Öztürk, H., Babacan E. (2012). Bir ölçek geliştirme çalışması: hastanede çalışan sağlık personeli için iş güvenliği ölçeği, Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi, 9:1, 36-42. 12) Öztürk, H., Babacan, E., Anahar, Ö.E. (2012). Hastanede çalışan sağlık personelinin güvenliği, Gümüşhane University Journal of Health Sciences, 1:4, 252-268. 13) Perhats, C.,Keough, V., Fogarty, J., Hughes, N.L., Kappelman, J. C., Scott, M., Moretz J. (2012), Non–vıolence-related work place ınjurıes among emergency nurses ıntheunıted states: ımplıcatıons for ımprovıng safe practıce, safecare, Journal Of Emergency Nursing, 38:6, 541-548. 14) Devebakan N. (2007).Özel Sağlık İşletmelerinde İş Sağlığı ve Güvenliği. Doktora Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir, 15) Sarıçam H (2012). İş Sağlığı Ve Güvenliği Kapsamında Hemşirelerin Karşılaştığı Risk Ve Tehlikelerin İş Stresi Düzeyleri Üzerine Etkisi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 16) Hakeri, H. (2010).Sağlık Çalışanı Güvenliği Ve Hukuksal Sorumluluk. Sağlıkta Performansve Kalite Dergisi, Ocak: 53-59. 17) Stone, P.W.,Gershon, R.M. (2006) “Nurseworkenvironmentsandoccupationalsafety in intensivecareunits”, Policy Politics &Nursing Practise, 240-247. 18) Gershon, R.R.M.,Karkashian, C.D., Grosch, J.W., Murphy, L.R., Escamilla-Cejudo, A., Flanagan, P.A., Bernacki, E., Kasting, C., Martin, L. (2000). Hospital safety climate and its relationship with safe work practices and workplace exposureincident, AmericanJournal of Infection Control, 28:3, 211-221. 19) Clarke, S.P., Rockett, J.L., Sloane, M.D., Aiken, L.H. (2002), Organizationalclimate, staffing, andsafetyequipment as predictors of needlestickinjuriesandnear-misses in hospitalnurses.AmericanJournal of Infection Control,30:4,207-216.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
| Bölüm | ARAŞTIRMA YAZILARI |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 11 Şubat 2018 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 5 Sayı: 1 |
