Araştırma Makalesi
Yıl 2021,
Cilt: 12 Sayı: 2, 376 - 384, 01.04.2021
Öz
Amaç: Bu araştırma, hemşirelerin tıbbi hatalardaki tutumlarının ve etkileyen faktörlerinincelenmesi amacıyla yapılmıştır.
Gereç ve Yöntem: Araştırma kesitsel olarak planlanmış olup,Türkiye’nin batısında bir devlet hastanesinde çalışan 362 hemşireyle yürütülmüştür. Verilerin toplanmasında, hemşireleri tanıtıcı bilgi formu ve Tıbbi Hatalarda Tutum Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde frekans, ortalama, student-t testi, Anova tesi kullanılmıştır. Anova testi sonrası farklılıkları belirlemek için tanımlayıcı post-hoc analiz olarak Games-Howell testi kullanılmıştır.
Bulgular:Çalışmaya dahil edilen hemşirelerin %89,9’u kadın, %60,5’i lisans mezunu ve %59,4’ü 40 ve üzeri yaştadır.Hemşirelerin Tıbbi Hata Tutum ölçeği toplam puan ortalamasının 2,36±0,32, “tıbbi hata algısı” alt boyut puan ortalamasının 3,19±0,71, “tıbbi hataya yaklaşım” alt boyut puan ortalamasının 2,24±0,44, “tıbbi hata nedenleri” alt boyut puan ortalamasının ise 2,25±0,44 olduğu saptanmıştır. Hemşirelerin ölçek toplam, tıbbi hata yaklaşımı ve tıbbi hata nedenleri alt boyut puan ortalamaları düşük bulunurken; sadece tıbbi hata algısı alt boyut puan ortalaması, ortalamanın üzerindebulunmuştur. Cinsiyet, eğitim durumu, çalışılan servis, günlük bakım verilen hasta sayısı ile ölçek toplam puan ortalaması arasında anlamlı bir ilişki bulunmuştur(p<0,05). Alt boyutlardan tıbbi hata algısı alt boyutu ile fazla mesai yapma durumu, tıbbi hataya yaklaşım alt boyutuyla cinsiyet, eğitim durumu, çalıştığı servis, hemşire başına düşen günlük hasta sayısı arasında, tıbbi hata nedenleri alt boyutuyla yaş ve eğitim durumu arasında, anlamlı istatistiksel fark saptanmıştır (p<0,05).
Sonuç:Tıbbi hatalar, nedenleri ve önlenmesine ilişkin hizmet içi eğitim programlarının düzenlenmesi, hemşire başına düşen hasta sayısının azaltılmasına yönelik önlemlerin alınması, yeni mezun hemşirelere oryantasyon eğitiminde tıbbi hatalar, nedenleri, önlenmesine yönelik eğitim verilmesi önerilebilir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- 1.Ertem G, Oksel E, Akbıyık A. Hatalı tıbbi uygulamalar (malpraktis) ile ilgili retrospektif bir inceleme. Dirim Tıp Gazetesi. 2009; 84(1): 1-10.
- 2. Akalın EH. Klinik Araştırmalar ve Hasta Güvenliği. İyi Klinik Uygulamalar Dergisi, 2007; 17(2): 32- 35.
- 3. TJC-The Joint Commission. Patient Safety Solutions Preamble. Erişim adresi: https://www.jointcommissioninternational.org/assets/3/7/PreambleandSolutionsENGLISH.pdf, Erişim Tarihi: 14.02.2019.
- 4. Makary MA, Daniel M. Medical Error -The Third Leading Cause of Death in the U.S. BMJ. 2016; 353: i2489.
- 5. GRS-Güvenlik Raporlama Sistemi. Erişim adresi: http://grs.saglik.gov.tr/, Erişim Tarihi: 05.09.2019.
- 6. T.C. Sağlık Bakanlığı. Sağlık Bilgi Sistemleri Genel Müdürlüğü. Erişim adresi: https://dosyamerkez.saglik.gov.tr/Eklenti/28439,grs2017-sonpdf.pdf?0, Erişim tarihi: 08.09.2019.
- 7. Tezbaşaran, A. Likert Tipi Ölçek Geliştirme Kılavuzu, 3. Basım, Mersin, 2008.
- 8. Saygın T, Keklik B. Tıbbi hata nedenleri üzerine bir araştırma: Isparta ili örneği. HacettepeSağlık İdaresi Dergisi. 2014; 17(2): 99-118.
- 9. Çakır A, Tütüncü Ö. İzmir ili hastanelerinde hasta güvenliği algısı. Uluslararası Sağlıkta Performans ve Kalite Kongresi bildiri kitabı. 2009: 189- 200.
- 10. WHO-World Health Organization. Patient Safety. Erişim adresi: https://www.who.int/patientsafety/en/, Erişim Tarihi: 25.08.2019.
- 11. Güleç D, İntepeler ŞS. Tıbbi hatalarda tutum ölçeğinin geliştirilmesi. Hemşirelikte Araştırma Geliştirme Dergisi. 2013; 15(3): 26-41.
- 12.Dilemek H, Korhan EA, Mercan S, Yilmaz DU. Determination of attitudes of nurse in medical errors and related factors. International Journal of Caring Sciences. 2017; 1(2): 794-801.
- 13. Alaman O. Hemşirelerin Tıbbi Hatalara Yönelik Tutumlarının İncelenmesi. Yayınlanmamış Yükseklisans Tezi. İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa Lisansüstü Eğitim Enstitüsü. İstanbul (2018).
- 14.Gök D. Pediatri Hemşirelerinin İlaç Hatalarını Bildirme Durumları ile Tıbbi Hatalardaki Tutumları Arasındaki İlişki. Yayınlanmamış Yükseklisans Tezi. İzmir Kâtip Çelebi Üniversitesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü. İzmir (2015).
- 15.Yaprak E, Intepeler SS. Factors affecting the attitudes of health care professionals toward medical errors in a public hospital in Turkey. International Journal of Caring Sciences. 2015; 8(3): 647-55.
- 16. Kıymaz D. Acil Serviste Çalışan Hemşirelerin Tıbbi Hataya Eğilimlerini ve Tutumlarını Etkileyen Faktörler. Yayınlanmamış Yükseklisans Tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Samsun (2015).
- 17. Ünal A. Pediatrik Birimlerde Hata Raporlamayı Artırma stratejilerinin Oluşturulması ve Etkinliğinin Değerlendirmesi. Yayınlanmamış Yükseklisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi. Sağlık Bilimler Enstitüsü. İzmir (2016).
- 18. Toruner EK, Uysal G. Causes, reporting, and prevention of medication errors from a pediatric nurse perspective. Australian Journal of Advanced Nursing. 2009; 29(4): 28-35.
- 19. Cheragi MA, Manoocheri H, Mohammadnejad E, Ehsani SR. Types and causes of medication errors from nurse's viewpoint Iranian Journal of Nursing and Midwifery Research. 2013; 18(3): 228-31
- 20. Dikmen Y, Yorgun S, Yeşilçam N. Hemşirelerin tıbbi hatalara eğilimlerinin belirlenmesi. Hacettepe Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi. 2014; 1(1): 44-56.
- 21. Alan N, Khorshid L. Bir üniversite hastanesinde çalışan hemşirelerin tıbbi hataya eğilim düzeylerinin belirlenmesi. Ege Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi. 2016; 32(1): 1-18.
- 22. Bolandianbafghi S, Salimi T, Rassouli M, Faraji R, Sarebanhassanabadi M. Correlation between medication errors with job satisfaction and fatigue of nurses. Electronic physician.2017; 9(8): 5142-5148.
- 23. Hicks RW, Sikirica V, Nelson W, Scheın JR, Cousıns DD. Medication errors involving patient-controlled analgesia, Am J Health-Syst Pharm. 2008; 65(5): 429-440.
- 24. Kumar, S, Chaudhary, S. Medical errors and consequent adverse events in critically ill sugical patients in a tertiary care teaching hospital in Delhi. Journal of Emergencies Trauma and Shock. 2009; 2: 80-84.
- 25. Işık O, Akbolat M, Çetin M, Çimen M. Hemşirelerin bakış açısıyla tıbbi hataların değerlendirilmesi. TAF Preventive Medicine Bulletin. 2012;11(4): 421-430.
- 26. Küçükakça G, Özer N. Cerrahi kliniklerde çalışan hemşirelerin yüksek riskli ilaç uygulamaları konusundaki bilgi durumlarının ve ilaç hatalarıyla ilgili tutum ve davranışlarının incelenmesi. Journal of Anatolia Nursing and Health Sciences. 2016; 19(1): 34-41.
- 27. Bumgarner MS. The Impact of Formal Nursing Education and Nursing Experience on Medication Errors Made by Nurses in the Hospital Setting. Nursing Theses and Capstone Projects. 2010: 174.
- 28. Çalışkan D, Akdur R. Ankara Üniversitesi tıp fakültesi hastanesinde çalışan hemşirelerin kendi bildirimleri ile karşılaştıkları mesleki riskler. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Mecmuası. 2001; 54 (2): 135-142.
- 29. Fesci H, Doğan N, Pınar G. İç hastalıkları kliniklerinde çalışan hemşirelerin hasta bakımında karşılaştıkları güçlükler ve çözüm önerilerin belirlenmesi. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi. 2008; 11(3): 40-50.
- 30. Yiğitsoy M. Hemşirelerin İlaç uygulama hataları ve hata nedenlerinin belirlenmesi. 2014, Yakın Doğu Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Lefkoşa, (Prof. Dr. Zeynep Canlı Özer).
- 31. Kumsar AK, Yılmaz FT. Yoğun Bakım Ünitesinin Yoğun Bakım Hastası Üzerindeki Etkileri ve Hemşirelik Bakımı. Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi. 2013; 10(2): 56-60.
- 32. T.C. Resmi Gazete, Yataklı Sağlık Tesislerinde Yoğun Bakım Hizmetlerinin Uygulama Usul ve Esasları Hakkında Tebliğde Değişiklik Yapılmasına Dair Tebliğ, 16 Ağustos 2015, Sayı: 29447.
- 33. Kendall-Gallagher D, Blegen MA. Competence and certification of registered nurses and safety of patients in intensive care units. Am J Crit Care. 2009; 18: 106-13.
- 34.Er F, Altuntaş S. Hemşirelerin Tıbbi Hata Yapma Durumları ve Nedenlerine Yönelik Görüşlerinin Belirlenmesi. Sağlık ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi. 2016; 3(3): 132- 139.
- 35.Olds DM, Clarke SP. The effect of work hours on adverse events and errors in health care. Journal of Safety Research. 2010; 41(2): 153-163.
- 36. Ersun A, Başbakkal Z, Yardımcı F, Muslu G, Beytut D. Çocuk hemşirelerinin tıbbi hata yapma eğilimlerinin incelenmesi. Ege Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi. 2013; 29(2): 33-45.
- 37. Tarhan M, Dalar L. Hemşirelerin Ruh Sağlığı Durumları ve Etkileyen Faktörlerin İncelenmesi. Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi. 2016; 1(2): 25-39.
- 38. ILO-International Labor Organization. ILO Nursing Personnel Convention NO.149. Erişim adresi: https://www.who.int/hrh/nursing_midwifery/nursing_convention_C149.pdf, Erişim Tarihi: 07.06.2019.
- 39. T.C. İzmir 3. İdare Mahkemesi. Karar no: 2014/907. Erişim adresi: http://www.izmirbim.adalet.gov.tr/belgeler/kararlar/idare%20kurulu/2013-4854.pdf, Erişim Tarihi: 13.09.2019.
- 40. Aiken L, Clarke S, Sloane D, Sochalski J, Silber J. Hospital nurse staffing and patient mortality, nurse burnout, and job dissatisfaction. JAMA. 2002; 288:1987-1993.
- 41. Top Üstüner F, Çam HH. Hastanede çalışan hemşirelerin ilaç uygulama hataları ve etkileyen faktörlerin incelenmesi. TAF Preventive Medicine Bulletin. 2016; 15(3): 213-219.
- 42. Oulton JA. The global nursing shortage: An overview of issues and actions. Policy, Politics, & Nursing Practice. 2006; 7(3 Suppl): 34-39.
- 43. Chang KY, Mark B. Antecedents of severe and nonsevere medication errors. Journal of Nursing Scholarship. 2009; 41(1): 70-78.
Yıl 2021,
Cilt: 12 Sayı: 2, 376 - 384, 01.04.2021
Öz
Objectives:This study was conducted in order to investigate the attitudes of nurses in medical errors and the affecting factors.
Materials-Methods:Research is planned as a cross-sectional working in a state hospital in western Turkey 362 nurses were conducted.Data were collected by using the information form of nurses and the Attitude Scale for Medical Errors. Frequency, mean, student-t test and Anova test were used. The Games-Howell test was used as a descriptive post-hoc analysis to determine differences after the Anova test.
Results:Of the nurses included in the study, 89,9% was female, 60,5% had Bachelor's degree and 59,4%40 years and older. The total score average of the nurses was 2,36±0.32, the medical error perception sub-scale score average was 3,19±0,71, the approach to medical error sub-scale score average was 2,24±0,44, and the medical error causes sub-scale score average was 2,25±0,44. Nurses' total score, medical error causes and approach to medical error sub-scale score averages were found to be low, but their medical error perception sub-scale score average was above average. A significant correlation was found between gender, education status, working service, number of daily patients per nurse and the total score average. Statistically significant relationships were found between medical error perception sub-scale and overtime working status between the approach to medical error sub-scale and gender, education status, service worked, number of daily patients per nurse, and between causes of medical error sub-scale and age and educational status.
Conclusion: İt may be suggested to organize in-service training programs on medical errors, their causes and prevention, to take measures in order to reduce the number of daily patients per nurse, and to provide training for new graduate nurses on medical errors, their causes and prevention in orientation training.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- 1.Ertem G, Oksel E, Akbıyık A. Hatalı tıbbi uygulamalar (malpraktis) ile ilgili retrospektif bir inceleme. Dirim Tıp Gazetesi. 2009; 84(1): 1-10.
- 2. Akalın EH. Klinik Araştırmalar ve Hasta Güvenliği. İyi Klinik Uygulamalar Dergisi, 2007; 17(2): 32- 35.
- 3. TJC-The Joint Commission. Patient Safety Solutions Preamble. Erişim adresi: https://www.jointcommissioninternational.org/assets/3/7/PreambleandSolutionsENGLISH.pdf, Erişim Tarihi: 14.02.2019.
- 4. Makary MA, Daniel M. Medical Error -The Third Leading Cause of Death in the U.S. BMJ. 2016; 353: i2489.
- 5. GRS-Güvenlik Raporlama Sistemi. Erişim adresi: http://grs.saglik.gov.tr/, Erişim Tarihi: 05.09.2019.
- 6. T.C. Sağlık Bakanlığı. Sağlık Bilgi Sistemleri Genel Müdürlüğü. Erişim adresi: https://dosyamerkez.saglik.gov.tr/Eklenti/28439,grs2017-sonpdf.pdf?0, Erişim tarihi: 08.09.2019.
- 7. Tezbaşaran, A. Likert Tipi Ölçek Geliştirme Kılavuzu, 3. Basım, Mersin, 2008.
- 8. Saygın T, Keklik B. Tıbbi hata nedenleri üzerine bir araştırma: Isparta ili örneği. HacettepeSağlık İdaresi Dergisi. 2014; 17(2): 99-118.
- 9. Çakır A, Tütüncü Ö. İzmir ili hastanelerinde hasta güvenliği algısı. Uluslararası Sağlıkta Performans ve Kalite Kongresi bildiri kitabı. 2009: 189- 200.
- 10. WHO-World Health Organization. Patient Safety. Erişim adresi: https://www.who.int/patientsafety/en/, Erişim Tarihi: 25.08.2019.
- 11. Güleç D, İntepeler ŞS. Tıbbi hatalarda tutum ölçeğinin geliştirilmesi. Hemşirelikte Araştırma Geliştirme Dergisi. 2013; 15(3): 26-41.
- 12.Dilemek H, Korhan EA, Mercan S, Yilmaz DU. Determination of attitudes of nurse in medical errors and related factors. International Journal of Caring Sciences. 2017; 1(2): 794-801.
- 13. Alaman O. Hemşirelerin Tıbbi Hatalara Yönelik Tutumlarının İncelenmesi. Yayınlanmamış Yükseklisans Tezi. İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa Lisansüstü Eğitim Enstitüsü. İstanbul (2018).
- 14.Gök D. Pediatri Hemşirelerinin İlaç Hatalarını Bildirme Durumları ile Tıbbi Hatalardaki Tutumları Arasındaki İlişki. Yayınlanmamış Yükseklisans Tezi. İzmir Kâtip Çelebi Üniversitesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü. İzmir (2015).
- 15.Yaprak E, Intepeler SS. Factors affecting the attitudes of health care professionals toward medical errors in a public hospital in Turkey. International Journal of Caring Sciences. 2015; 8(3): 647-55.
- 16. Kıymaz D. Acil Serviste Çalışan Hemşirelerin Tıbbi Hataya Eğilimlerini ve Tutumlarını Etkileyen Faktörler. Yayınlanmamış Yükseklisans Tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Samsun (2015).
- 17. Ünal A. Pediatrik Birimlerde Hata Raporlamayı Artırma stratejilerinin Oluşturulması ve Etkinliğinin Değerlendirmesi. Yayınlanmamış Yükseklisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi. Sağlık Bilimler Enstitüsü. İzmir (2016).
- 18. Toruner EK, Uysal G. Causes, reporting, and prevention of medication errors from a pediatric nurse perspective. Australian Journal of Advanced Nursing. 2009; 29(4): 28-35.
- 19. Cheragi MA, Manoocheri H, Mohammadnejad E, Ehsani SR. Types and causes of medication errors from nurse's viewpoint Iranian Journal of Nursing and Midwifery Research. 2013; 18(3): 228-31
- 20. Dikmen Y, Yorgun S, Yeşilçam N. Hemşirelerin tıbbi hatalara eğilimlerinin belirlenmesi. Hacettepe Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi. 2014; 1(1): 44-56.
- 21. Alan N, Khorshid L. Bir üniversite hastanesinde çalışan hemşirelerin tıbbi hataya eğilim düzeylerinin belirlenmesi. Ege Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi. 2016; 32(1): 1-18.
- 22. Bolandianbafghi S, Salimi T, Rassouli M, Faraji R, Sarebanhassanabadi M. Correlation between medication errors with job satisfaction and fatigue of nurses. Electronic physician.2017; 9(8): 5142-5148.
- 23. Hicks RW, Sikirica V, Nelson W, Scheın JR, Cousıns DD. Medication errors involving patient-controlled analgesia, Am J Health-Syst Pharm. 2008; 65(5): 429-440.
- 24. Kumar, S, Chaudhary, S. Medical errors and consequent adverse events in critically ill sugical patients in a tertiary care teaching hospital in Delhi. Journal of Emergencies Trauma and Shock. 2009; 2: 80-84.
- 25. Işık O, Akbolat M, Çetin M, Çimen M. Hemşirelerin bakış açısıyla tıbbi hataların değerlendirilmesi. TAF Preventive Medicine Bulletin. 2012;11(4): 421-430.
- 26. Küçükakça G, Özer N. Cerrahi kliniklerde çalışan hemşirelerin yüksek riskli ilaç uygulamaları konusundaki bilgi durumlarının ve ilaç hatalarıyla ilgili tutum ve davranışlarının incelenmesi. Journal of Anatolia Nursing and Health Sciences. 2016; 19(1): 34-41.
- 27. Bumgarner MS. The Impact of Formal Nursing Education and Nursing Experience on Medication Errors Made by Nurses in the Hospital Setting. Nursing Theses and Capstone Projects. 2010: 174.
- 28. Çalışkan D, Akdur R. Ankara Üniversitesi tıp fakültesi hastanesinde çalışan hemşirelerin kendi bildirimleri ile karşılaştıkları mesleki riskler. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Mecmuası. 2001; 54 (2): 135-142.
- 29. Fesci H, Doğan N, Pınar G. İç hastalıkları kliniklerinde çalışan hemşirelerin hasta bakımında karşılaştıkları güçlükler ve çözüm önerilerin belirlenmesi. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi. 2008; 11(3): 40-50.
- 30. Yiğitsoy M. Hemşirelerin İlaç uygulama hataları ve hata nedenlerinin belirlenmesi. 2014, Yakın Doğu Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Lefkoşa, (Prof. Dr. Zeynep Canlı Özer).
- 31. Kumsar AK, Yılmaz FT. Yoğun Bakım Ünitesinin Yoğun Bakım Hastası Üzerindeki Etkileri ve Hemşirelik Bakımı. Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi. 2013; 10(2): 56-60.
- 32. T.C. Resmi Gazete, Yataklı Sağlık Tesislerinde Yoğun Bakım Hizmetlerinin Uygulama Usul ve Esasları Hakkında Tebliğde Değişiklik Yapılmasına Dair Tebliğ, 16 Ağustos 2015, Sayı: 29447.
- 33. Kendall-Gallagher D, Blegen MA. Competence and certification of registered nurses and safety of patients in intensive care units. Am J Crit Care. 2009; 18: 106-13.
- 34.Er F, Altuntaş S. Hemşirelerin Tıbbi Hata Yapma Durumları ve Nedenlerine Yönelik Görüşlerinin Belirlenmesi. Sağlık ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi. 2016; 3(3): 132- 139.
- 35.Olds DM, Clarke SP. The effect of work hours on adverse events and errors in health care. Journal of Safety Research. 2010; 41(2): 153-163.
- 36. Ersun A, Başbakkal Z, Yardımcı F, Muslu G, Beytut D. Çocuk hemşirelerinin tıbbi hata yapma eğilimlerinin incelenmesi. Ege Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi. 2013; 29(2): 33-45.
- 37. Tarhan M, Dalar L. Hemşirelerin Ruh Sağlığı Durumları ve Etkileyen Faktörlerin İncelenmesi. Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi. 2016; 1(2): 25-39.
- 38. ILO-International Labor Organization. ILO Nursing Personnel Convention NO.149. Erişim adresi: https://www.who.int/hrh/nursing_midwifery/nursing_convention_C149.pdf, Erişim Tarihi: 07.06.2019.
- 39. T.C. İzmir 3. İdare Mahkemesi. Karar no: 2014/907. Erişim adresi: http://www.izmirbim.adalet.gov.tr/belgeler/kararlar/idare%20kurulu/2013-4854.pdf, Erişim Tarihi: 13.09.2019.
- 40. Aiken L, Clarke S, Sloane D, Sochalski J, Silber J. Hospital nurse staffing and patient mortality, nurse burnout, and job dissatisfaction. JAMA. 2002; 288:1987-1993.
- 41. Top Üstüner F, Çam HH. Hastanede çalışan hemşirelerin ilaç uygulama hataları ve etkileyen faktörlerin incelenmesi. TAF Preventive Medicine Bulletin. 2016; 15(3): 213-219.
- 42. Oulton JA. The global nursing shortage: An overview of issues and actions. Policy, Politics, & Nursing Practice. 2006; 7(3 Suppl): 34-39.
- 43. Chang KY, Mark B. Antecedents of severe and nonsevere medication errors. Journal of Nursing Scholarship. 2009; 41(1): 70-78.
Toplam 43 adet kaynakça vardır.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | İngilizce |
|---|---|
| Konular | Hemşirelik |
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Nisan 2021 |
| Gönderilme Tarihi | 25 Kasım 2019 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021Cilt: 12 Sayı: 2 |
