Öz
Objective: This study was planned/aimed to determine the effect of education type and gender on night eating syndrome NES in Erciyes University students. The work plan/Materials and methods: Data were collected between December 2017 and March 2018 using Night Eating Questionnaire NEQ and a general questionnaire. The sample size was calculated with a systematic sampling method. The study was approved by the Committee of Social and Human Sciences of Erciyes University 28/11/2017–59 . The study did not include Medicine and Health Sciences that may affect the outcome of the study. Normality was evaluated with the Shapiro-Wilk test. Quantitative data were presented as arithmetic mean x¯ , standard deviation ± SS , qualitative data were represented as a number n and percentage % . The student t-test was used to compare quantitative variables of the groups, and the Chi-square test was used to compare qualitative variables. Results: A total of 1024 students were included in the study. 54.3% of the students were male and 45.7% were female while 60.4% were daytime education and 39.6% were evening education. While the prevalence of smoking was 32%, the prevalence of alcohol consumption was 19.3%. It was found that NES was seen in 66% of the students and the total score of the Night Eating Questionnaire was 26.41±4.42. No significant relation was found between gender or education type and presence of NES. Similarly, there was no significant relation between age, weight, height, and body mass index BMI and presence of NES. The prevalence of NES was significantly higher in smokers than non-smokers p=0.009 . However, there was no significant relation between alcohol using and the prevalence of NES. Conclusion: The frequency of night eating syndrome among university students was found to be quite high. For this reason, the frequency of eating disorders such as night eating syndrome should be determined among university students and necessary precautions should be taken.
Anahtar Kelimeler
Nutrition university students eating disorder night eating syndrome
Kaynakça
- Orhan FÖ, Tuncel D. Gece Yeme Bozuklukları. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar 2009;1:132–54. http://www.cappsy.org/archives/vol1/ no2/cap_1_11.pdf
- Stunkard AJ, Grace WJ, Wolf HG. The night-eating syndrome: pattern of food in take among certain obese patients. Am J Med 1955;19:78– 86. [CrossRef]
- Cleator J, Abbott J, Judd P, Sutton C, Wilding J. Night eating syndrome: implications for severe obesity. Nutr Diabetes 2012;2:e44. [CrossRef]
- Zincir SB. Yeme Bozukluklarında Nöroendokrin ve Moleküler Etkileşimler. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar 2014;6:389–400. [CrossRef]
- American Psychiatric Association. Diagnostic and statistical manual of mental disorders: DSM-5, 5th ed. Washington DC; 2013.
- Peker M, Oztora S, Caylan A, Dagdeviren HN. Internal Reliability of Turkish Version of “Night Eating Questionnaire” in General Adult Population. Euras J Fam Med 2016;5:109–12.
- Balcıoğlu İ, Başer SZ. Obezitenin Psikiyatrik Yönü. Türkiye’de Sık Karşılaşılan Psikiyatrik Hastalıklar. İ. Ü. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Sürekli Tıp Eğitimi Etkinlikleri 2008;62:341–8. https://docplayer.biz. tr/10558169-Obezitenin-psikiyatrik-yonu.html
- Ulaş B, Uncu F, Üner S. Sağlık Yüksekokulu Öğrencilerinde Olası Yeme Bozukluğu Sıklığı ve Etkileyen Faktörler. İnönü Üniversitesi Sağlık Bilimleri Derg 2013;2:15–22. http://openaccess.inonu. edu.tr:8080/xmlui/bitstream/handle/11616/4841/makale. pdf?sequence=1&isAllowed=y
- Yahia N, Brown C, Potter S, Szymanski H, Smith K, Pringle L, et al. Night eating syndrome and its association with weight status, physical activity, eating habits, smoking status, and sleep patterns among college students. Eat Weight Disord 2017;22:421–33. [CrossRef]
- Runfola CD, Allison KC, Hardy KK, Lock J, Peebles R. Prevalence and clinical significance of night eating syndrome in university students. J Adolesc Health 2014;55:41–8. [CrossRef]
- He J, Huang F, Yan J, Wu W, Cai Z, Fan X. Prevalence, demographic correlates, and association with psychological distress of night eating syndrome among Chinese college students. Psychol Health Med 2018;23:578–84. [CrossRef]
- Lundgren JD, Drapeau V, Allison KC, Gallant AR, Tremblay A, Lambert MA, et al. Prevalence and Familial Patterns of Night Eating in the Québec Adipose and Lifestyle InvesTigation in Youth (QUALITY) Study. Behav Psychol 2012;20:1598–603. [CrossRef]
- Cengiz Y, Toker SG, Karamustafalıoğlu KO, Bakım B, Özçelik B. Psikiyatrik Ayaktan Hasta Popülasyonunda Gece Yeme Sendromunun Yaygınlığı ve Diğer Psikiyatrik Bozukluklarla Birlikteliği. New Symp J 2011;49:83–8. http://yenisymposium.com/Pdf/TR-YeniSempozyum- b91df975.PDF
- Civil Arslan F, Tiryaki A, Sağlam Aykut D, Özkorumak E, Çalışkan İlter Z, Günaydın D. Ağır Ruhsal Bozukluğu Olan Kilolu veya Obez Ayaktan Hasta Grubunda Gece Yeme Sendromu Yaygınlığı. Türk Psikiyatri Derg 2015;26:242–8. http://www.turkpsikiyatri.com/PDF/ C26S4/03.pdf
- Zwaan M, Müller A, Allison KC, Brahler E, Hilbert A. Prevalence and Correlates of Night Eating in the German General Population. Plos One 2014;9:e97667. [CrossRef]
- Öztürk GZ, Eğici MT, Toprak D, Erdoğan AM. Relationship Between Night Eating Disorders and Obesity. Ankara Med J 2018;:117–22. [CrossRef]
- Küçükgöncü S, Beştepe E. Majör Depresyon ve Anksiyete Bozukluğu Hastalarında Gece Yeme Sendromu. Nöropsikiyatri Arşivi 2014;51:368–75. [CrossRef]
Öz
Amaç: Bu çalışma Erciyes Üniversitesi öğrencilerinde öğrenim türü ve cinsiyetin gece yeme sendromuna GYS etkisini belirlemek amacıyla planlanmıştır. Çalışma Planı: Çalışmanın verileri Aralık 2017 ve Mart 2018 ayları arasında Gece Yeme Anketi kullanılarak toplanmıştır. Örneklem büyüklüğü tabakalı sistematik örnekleme yöntemi kullanılarak hesaplanmıştır. Erciyes Üniversitesi Sosyal ve Beşeri Bilimler Etik Kurulu’ndan çalışmanın yürütülmesi için gerekli izin alınmıştır 28/11/2017–59 . Çalışmanın sonucunu etkileyebileceğinden dolayı Tıp ve Sağlık Bilimleri ile ilgili fakülteler dâhil edilmemiştir. Normal dağılıma uygunluk Shapiro-Wilk testi ile değerlendirilmiştir. Nicel veriler aritmetik ortalama x¯ standart sapma ± SS , nitel veriler sayı n ve yüzde % olarak gösterilmiştir. Grupların nicel değişkenlerinin karşılaştırılmasında Student-t testi, nitel değişkenlerinin karşılaştırılmasında ise ki-kare testi kullanılmıştır. Bulgular: Çalışmaya toplam 1024 öğrenci dahil edilmiştir. Öğrencilerin %54,3’ü erkek, %45,7’si kadın olup, %60,4’ü birinci öğrenim ve %39,6’sı ikinci öğrenim olarak eğitim almaktadır. Sigara kullanımının görülme sıklığı %32 iken, alkol kullanımının görülme sıklığı %19,3’tür. Öğrencilerin %66’sında GYS görüldüğü ve Gece Yeme Anketinden alınan toplam puanın 26,41±4,42 olduğu bulunmuştur. Cinsiyet ve öğrenim türü ile GYS görülme durumu arasında anlamlı bir ilişkiye rastlanmamıştır. Benzer şekilde, yaş, ağırlık, boy ve beden kütle indeksi BKİ ile GYS görülme durumu arasında anlamlı bir ilişkiye rastlanmamıştır. Sigara kullanan öğrencilerde GYS görülme sıklığı sigara kullanmayan öğrencilerde GYS görülme sıklığına göre anlamlı olarak daha fazladır p=0,009 . Ancak, alkol kullanımı ile GYS görülme sıklığı arasında anlamlı bir ilişki bulunmamıştır. Sonuç: Üniversite öğrencileri arasında gece yeme sendromu görülme sıklığının oldukça yüksek olduğu ortaya konmuştur. Bu nedenle üniversite öğrencileri arasında gece yeme sendromu gibi yeme bozukluklarının görülme sıklığı saptanarak gerekli önlemler alınmalıdır.
Anahtar Kelimeler
Beslenme üniversite öğrencileri yeme bozukluğu gece yeme sendromu
Kaynakça
- Orhan FÖ, Tuncel D. Gece Yeme Bozuklukları. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar 2009;1:132–54. http://www.cappsy.org/archives/vol1/ no2/cap_1_11.pdf
- Stunkard AJ, Grace WJ, Wolf HG. The night-eating syndrome: pattern of food in take among certain obese patients. Am J Med 1955;19:78– 86. [CrossRef]
- Cleator J, Abbott J, Judd P, Sutton C, Wilding J. Night eating syndrome: implications for severe obesity. Nutr Diabetes 2012;2:e44. [CrossRef]
- Zincir SB. Yeme Bozukluklarında Nöroendokrin ve Moleküler Etkileşimler. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar 2014;6:389–400. [CrossRef]
- American Psychiatric Association. Diagnostic and statistical manual of mental disorders: DSM-5, 5th ed. Washington DC; 2013.
- Peker M, Oztora S, Caylan A, Dagdeviren HN. Internal Reliability of Turkish Version of “Night Eating Questionnaire” in General Adult Population. Euras J Fam Med 2016;5:109–12.
- Balcıoğlu İ, Başer SZ. Obezitenin Psikiyatrik Yönü. Türkiye’de Sık Karşılaşılan Psikiyatrik Hastalıklar. İ. Ü. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Sürekli Tıp Eğitimi Etkinlikleri 2008;62:341–8. https://docplayer.biz. tr/10558169-Obezitenin-psikiyatrik-yonu.html
- Ulaş B, Uncu F, Üner S. Sağlık Yüksekokulu Öğrencilerinde Olası Yeme Bozukluğu Sıklığı ve Etkileyen Faktörler. İnönü Üniversitesi Sağlık Bilimleri Derg 2013;2:15–22. http://openaccess.inonu. edu.tr:8080/xmlui/bitstream/handle/11616/4841/makale. pdf?sequence=1&isAllowed=y
- Yahia N, Brown C, Potter S, Szymanski H, Smith K, Pringle L, et al. Night eating syndrome and its association with weight status, physical activity, eating habits, smoking status, and sleep patterns among college students. Eat Weight Disord 2017;22:421–33. [CrossRef]
- Runfola CD, Allison KC, Hardy KK, Lock J, Peebles R. Prevalence and clinical significance of night eating syndrome in university students. J Adolesc Health 2014;55:41–8. [CrossRef]
- He J, Huang F, Yan J, Wu W, Cai Z, Fan X. Prevalence, demographic correlates, and association with psychological distress of night eating syndrome among Chinese college students. Psychol Health Med 2018;23:578–84. [CrossRef]
- Lundgren JD, Drapeau V, Allison KC, Gallant AR, Tremblay A, Lambert MA, et al. Prevalence and Familial Patterns of Night Eating in the Québec Adipose and Lifestyle InvesTigation in Youth (QUALITY) Study. Behav Psychol 2012;20:1598–603. [CrossRef]
- Cengiz Y, Toker SG, Karamustafalıoğlu KO, Bakım B, Özçelik B. Psikiyatrik Ayaktan Hasta Popülasyonunda Gece Yeme Sendromunun Yaygınlığı ve Diğer Psikiyatrik Bozukluklarla Birlikteliği. New Symp J 2011;49:83–8. http://yenisymposium.com/Pdf/TR-YeniSempozyum- b91df975.PDF
- Civil Arslan F, Tiryaki A, Sağlam Aykut D, Özkorumak E, Çalışkan İlter Z, Günaydın D. Ağır Ruhsal Bozukluğu Olan Kilolu veya Obez Ayaktan Hasta Grubunda Gece Yeme Sendromu Yaygınlığı. Türk Psikiyatri Derg 2015;26:242–8. http://www.turkpsikiyatri.com/PDF/ C26S4/03.pdf
- Zwaan M, Müller A, Allison KC, Brahler E, Hilbert A. Prevalence and Correlates of Night Eating in the German General Population. Plos One 2014;9:e97667. [CrossRef]
- Öztürk GZ, Eğici MT, Toprak D, Erdoğan AM. Relationship Between Night Eating Disorders and Obesity. Ankara Med J 2018;:117–22. [CrossRef]
- Küçükgöncü S, Beştepe E. Majör Depresyon ve Anksiyete Bozukluğu Hastalarında Gece Yeme Sendromu. Nöropsikiyatri Arşivi 2014;51:368–75. [CrossRef]
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Research Article |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Mart 2020 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020Sayı: 1 |