Amaç: Bu araştırma hemşirelik öğrencilerinde mobil öğrenmeye yönelik tutumu belirlemek amacıyla gerçekleştirildi.
Yöntem: Tanımlayıcı araştırma olarak yapılan bu çalışma bir üniversitenin hemşirelik bölümünde eğitim gören araştırmaya katılmayı gönüllü kabul eden 369 öğrenci ile gerçekleştirildi. Verilerin toplanmasında kişisel bilgiler formu ve “Mobil Öğrenmeye Yönelik Tutum Ölçeği” kullanıldı. Araştırmanın uygulanabilmesi için etik kurul izni ve kurum izni alındı. Öğrenciler çalışma hakkında bilgilendirildi ve aydınlatılmış onamları alındı. Verilerin değerlendirilmesinde IBMM SPSS Statistics 22 programı kullanıldı.
Bulgular: Öğrencilerin tamamı cep telefonu/akıllı telefon kullanmaktadır. Öğrencilerin %64.0'ı mobil öğrenmenin hem teorik hem de pratik dersler için yararlı olduğunu düşünmektedir. Öğrencilerin %88.6'sının mobil cihazları araştırma amacıyla kullandığı saptandı. Öğrencilerin mobil öğrenmeye yönelik tutumları orta düzeyde olumlu düzeyde belirlendi . Mobil Öğrenmeye Yönelik Tutum Ölçeği Toplam Puanı: 160.15 ±23.79. Mobil öğrenmenin derslerinde yararlı olmadığını düşünenlerin mobil öğrenmeye yönelik tutum ölçeği toplam puanının ve memnuniyet alt boyut puanının diğerlerinden istatistiksel olarak anlamlı düzeyde daha düşük olduğu saptandı (p:0.000; p:0.000).
Sonuç: Öğrencilerin mobil cihazları, özellikle akıllı telefonları yaygın olarak kullanmaları, bunlardan faydalanma istekleri ve mobil öğrenmeye yönelik olumlu tutumları, mobil cihazların hemşirelik eğitiminde kullanılabileceğini göstermektedir. Bu bağlamda, hemşirelik eğitiminde mobil cihaz kullanımı ile ilgili araştırmaların artırılması ve öğrencilerin bu alandaki deneyimlerini araştıran çalışmaların yapılması önerilmektedir.
Purpose: This study was conducted to determine the attitudes of nursing students towards mobile learning.
Method: This descriptive study was conducted with 369 students studying at the nursing department of a university who voluntarily accepted to participate in the study.. Personal Information Form and “Attitude Scale Towards Mobile Learning” were used to collect the data. Ethics committee permission and institution permit were obtained for the implementation of the research. Students were informed about the study and informed consents were obtained. Data was analyzed in IBM SPSS Statistics 22 program.
Results: All students used cellphone/smartphone. 64.0% of them thought mobile learning was useful for both theoretical and practical lessons. 88.6% of the students were found to use mobile devices for research purpose. Attitudes of the students towards mobile learning were determined at the moderately positive level (Total score of Attitude Scale Towards Mobile Learning:160.15±23.79). It was found that those who think that mobile learning is not useful in their lessons have a statistically significant lower total score and the satisfaction sub-dimension score than others (p: 0.000; p: 0.000).
Conclusion: Students’ widely usage of mobile devices especially smartphones, their enthusiasm to benefit from them and positive attitudes towards mobile learnings indicate mobile devices can be used in nursing education. In this context, it is recommended that related research about mobile device usage in nursing education must be increased and studies which research students’ experiences in this field must be conducted.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 25 Ağustos 2021 |
Gönderilme Tarihi | 26 Mart 2021 |
Kabul Tarihi | 13 Temmuz 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 3 Sayı: 2 |
Genel Sağlık Bilimleri Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.