The Turkish Version of the Constructivist Teaching Practices in Elementary Physical Education Inventory: A Reliability and Validity Study
Öz
The purpose of this study is to determine the reliability and the validity of the Turkish version of the Constructivist Teaching Practices Inventory in Elementary Physical Education [CTPI-EPE] including Personal Relevance, Social Cooperation, and Games/Skills subscales. Participants consisted of 44 female, 66 male and totally 110 elementary school physical education school teachers in the central district of Denizli. An examination of the factor loadings in Confirmatory factor analysis (CFA) revealed that 9 questionnaire items (4 in Games/Skills, 2 in Personal Relevance, and 3 in Social Cooperation) less than .40. Factor loadings, however, should be equal or larger than .40. Therefore, these items were removed. Finally, the CFA.results indicated there were three factors represented in the data set. All indices [χ2/df = 1.613, CFI = .92, TLI = .90, RMSEA = .06; factor loadings (from .44 to .88)] represent an acceptable fit between the three-factor model and the data. Cronbach Alpha values were determined for whole scale 0.88, for Personal Relevance subscale 0.82, for Social Cooperation subscale 0.74, and for games/skills 0.80. Results of this study revealed that the Turkish version of the Constructivist Teaching Practices Inventory for Students fit the data well and demonstrated satisfactory psychometric properties. Given that reliability and validity analyses produced valid scores, this inventory is applicable to high school physical education settings. Future researchers, however, might examine and assess other forms of reliability and validity in different educational settings and teachers.
Anahtar Kelimeler
The constructivist teaching practices inventory validity reliability physical education teachers
Kaynakça
- Ağbuğa, B. (2010). Öğrencilere Yönelik Yapılandırmacı Öğretim Yaklaşımı Ölçeği: Bir Geçerlilik ve Güvenirlilik Çalışması, H. Ü. Spor Bilimleri Dergisi, 21 (3), 103-109.
- Alpar, R. (2001). Spor Bilimlerinde Uygulamalı İstatistik. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Arbucke, J. L. (2003). Amos 5.0 update to the Amos user's guide. Chicago, IL: SmallWaters.
- Arslan, A., Orhan S., & Kırbaş A. (2010). Türkçe Dersinde Yapılandırmacı Öğrenme
- Yaklaşımının Uygulanmasına İlişkin Yönetici Görüşleri. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14, 85-100.
- Azzarito, L., & Enis, CD. (2003). Sense of connection: toward social constructivist physical education. Sport, Education and Society, 8, 179–198.
- Balım, AG., Kesercioğlu, T., Evrekli, E., & İnel, D. (2009). Constructivist approach opinion scale for pre-service science teachers: A study of validity and reliability. Inonu University Journal of the Faculty of Education, 10, 79-92.
- Brooks, MG., & Brooks, JG. (1999). The Courage to be Constructivist. Educational Leadership, 57, 18-24.
- Browne, MW., & Gudeck, R. (1993). Alternative ways of assessing model fit. (KA Bollen, JS Long, Eds.), Testing structure equation models. Newbury Park, CA: Sage. s. 136– 162.
- Chen, W., Burry-Stock JA., & Rovegno, I. (2000). Self-evaluation of expertise in teaching elementary physical education from constructivist perspectives. Journal of Personnel Evaluation in Education, 14, 25-45.
- Clark, L. A., & Watson, D. (1995). Constructing validity: Basic issues in objective scale
- development. Psychological Assessment, 7, 309-319.
- Çınar, O., Teyfur, E., & Teyfur, M. (2006). İlköğretim okulu öğretmen ve yöneticilerinin yapılandırmacı ve programı hakkındaki görüşleri. Eğitim Fakültesi Dergisi, 7, 47–64.
- Hatcher, L. (1994). A step by step approach to using the SAS system for factor analysis and structural equation modeling. Cary, NC: SAS Institute Inc.
- Hu, L., & Bentler, PM. (1995). Evaluating model fit. (RH Hoyle, Ed.), Structural equation modeling: Concepts, issues, and applications. London: Sage. s. 76–99.
- Kalaycı, Ş. (2006). Faktör analizi. SPSS Uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. (Ş Kalaycı, Ed.). Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
- McIver, JP., & Carmines, EG. (1981). Unidimensional scaling. Quantitative Applications in Social Science, 24, 96–107.
- MEB. (2006). İlköğretim beden eğitimi dersi öğretim programı (1-8. sınıflar). Ankara.
- Rovegno, I. (1993). The development of curriculum knowledge: A case of problematic pedagogical content knowledge during advanced knowledge acquisition. Research Quarterly for Exercise and Sport, 64, 63-88.
- Rovegno, I. (1998). The development of in-service teachers' knowledge of a constructivist approach to physical education: Teaching beyond activities. Research Quarterly for Exercise and Sport, 69, 147-162.
- Yapıcı, M. (2007). Yapılandırmacılık ve sınıf. 03 Kasım 2010, http://www.universite- toplum.org/
Öz
Bu araştırmanın amacı beden eğitimi öğretmenlerinin yapılandırmacı yaklaşıma yönelik görüşlerini “sosyalişbirliği”, “kişisel ilgi” ve “oyunlar/beceriler” alt boyutlarını içeren ve Chen, Burry-Stock ve Rovegno (2000) tarafındangeliştirilen “İlköğretim Beden Eğitimi Yapılandırmacı Öğretim Yaklaşımı Ölçeğini (The Constructivist Teaching PracticesInventory in Elementary Physical Education [CTPI-EPE]” Türkçeye uyarlamak ve uyarlanan bu ölçeğin güvenirlik vegeçerliğini incelemektir. Araştırmaya, 2011-2012 eğitim-öğretim yılında, Denizli il merkezinde bulunan ve farklı ilköğretimokullarında görev yapan 60 kadın ve 91 erkek olmak üzere toplam 151 öğretmen gönüllü olarak katılmıştır. Yirmi beşmaddeden oluşan ölçek 5’li derecelendirmeye sahip Likert tipi bir ölçektir. Doğrulayıcı faktör analizi sonuçlarına göre.40’dan az olan faktör yüklenmeleri olan 9 alt madde (4 madde “oyunlar/beceriler”; 2 madde “kişisel ilgi”; ve 3 madde“sosyal işbirliği”) çıkarılmıştır. Sonuçta elde edilen tüm değerlerin (χ2/df = 1.513, CFI = .93, TLI = .91, RMSEA = .06; faktöryükleri .45 ile .86 arasında) üç faktörlü yapıda kabul edilebilir uygunluk gösterdiği ortaya konmuştur. Ölçeğin iç tutarlılığınıbelirlemede kullanılan Cronbach Alfa değerleri ölçeğin geneli için 0.89; kişisel ilgi alt boyutu için 0.80, sosyal işbirliği altboyutu için 0.75 ve oyunlar/beceriler alt boyutu için 0.81 olarak hesaplanmıştır. Bu araştırmanın sonucunda, İlköğretimBeden Eğitimi Dersi Yapılandırmacı Öğretim Yaklaşımı Ölçeğinin verilere uyduğu ve uygun psikometrik özelliklergösterdiği bulunmuştur. Geçerlik ve güvenirlik analizlerinin yüksek olması bu ölçeğin Türk beden eğitimi öğretmenlerineuygulanabilir olduğunu belirtmektedir
Anahtar Kelimeler
Yapılandırmacı yaklaşım ölçeği geçerlik güvenirlik beden eğitimi öğretmenleri
Kaynakça
- Ağbuğa, B. (2010). Öğrencilere Yönelik Yapılandırmacı Öğretim Yaklaşımı Ölçeği: Bir Geçerlilik ve Güvenirlilik Çalışması, H. Ü. Spor Bilimleri Dergisi, 21 (3), 103-109.
- Alpar, R. (2001). Spor Bilimlerinde Uygulamalı İstatistik. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Arbucke, J. L. (2003). Amos 5.0 update to the Amos user's guide. Chicago, IL: SmallWaters.
- Arslan, A., Orhan S., & Kırbaş A. (2010). Türkçe Dersinde Yapılandırmacı Öğrenme
- Yaklaşımının Uygulanmasına İlişkin Yönetici Görüşleri. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14, 85-100.
- Azzarito, L., & Enis, CD. (2003). Sense of connection: toward social constructivist physical education. Sport, Education and Society, 8, 179–198.
- Balım, AG., Kesercioğlu, T., Evrekli, E., & İnel, D. (2009). Constructivist approach opinion scale for pre-service science teachers: A study of validity and reliability. Inonu University Journal of the Faculty of Education, 10, 79-92.
- Brooks, MG., & Brooks, JG. (1999). The Courage to be Constructivist. Educational Leadership, 57, 18-24.
- Browne, MW., & Gudeck, R. (1993). Alternative ways of assessing model fit. (KA Bollen, JS Long, Eds.), Testing structure equation models. Newbury Park, CA: Sage. s. 136– 162.
- Chen, W., Burry-Stock JA., & Rovegno, I. (2000). Self-evaluation of expertise in teaching elementary physical education from constructivist perspectives. Journal of Personnel Evaluation in Education, 14, 25-45.
- Clark, L. A., & Watson, D. (1995). Constructing validity: Basic issues in objective scale
- development. Psychological Assessment, 7, 309-319.
- Çınar, O., Teyfur, E., & Teyfur, M. (2006). İlköğretim okulu öğretmen ve yöneticilerinin yapılandırmacı ve programı hakkındaki görüşleri. Eğitim Fakültesi Dergisi, 7, 47–64.
- Hatcher, L. (1994). A step by step approach to using the SAS system for factor analysis and structural equation modeling. Cary, NC: SAS Institute Inc.
- Hu, L., & Bentler, PM. (1995). Evaluating model fit. (RH Hoyle, Ed.), Structural equation modeling: Concepts, issues, and applications. London: Sage. s. 76–99.
- Kalaycı, Ş. (2006). Faktör analizi. SPSS Uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. (Ş Kalaycı, Ed.). Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
- McIver, JP., & Carmines, EG. (1981). Unidimensional scaling. Quantitative Applications in Social Science, 24, 96–107.
- MEB. (2006). İlköğretim beden eğitimi dersi öğretim programı (1-8. sınıflar). Ankara.
- Rovegno, I. (1993). The development of curriculum knowledge: A case of problematic pedagogical content knowledge during advanced knowledge acquisition. Research Quarterly for Exercise and Sport, 64, 63-88.
- Rovegno, I. (1998). The development of in-service teachers' knowledge of a constructivist approach to physical education: Teaching beyond activities. Research Quarterly for Exercise and Sport, 69, 147-162.
- Yapıcı, M. (2007). Yapılandırmacılık ve sınıf. 03 Kasım 2010, http://www.universite- toplum.org/
Ayrıntılar
| Birincil Dil | İngilizce |
|---|---|
| Bölüm | PHYSICAL EDUCATION AND SPORT |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 17 Ocak 2013 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2013 Cilt: 4 Sayı: 1 |
