Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Dünya Sağlık Örgütü’nün Twitter’daki #COVID19 Paylaşımlarının İncelenmesi Üzerine Nitel Bir Araştırma

Yıl 2020, Cilt: 1 Sayı: 1, 1 - 13, 05.10.2020

Öz

Giriş: Twitter sağlık otoritelerinin salgın ve kriz durumlarında halkla etkileşime geçmek ve bilgilendirmek için kullandığı önemli bir sağlık iletişim aracıdır.
Amaç: Bu çalışmada, Twitter’i kullanımının anlaşılması ve sağlık otoriterlerinin pandeminin ilk günlerindeki hastalıkla ilgili twitter paylaşımları hakkında bilgi edinilmesi amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntem: Çalışma evrenini; Twitter’de pandeminin ilk 7 gününde @WHO tarafından paylaşılan 153 #COVID19 tweetinden oluşmaktadır. Elde edilen veriler betimsel ve içerik analizi yöntemiyle incelenmiştir.
Bulgular: Bu çalışmada incelenen tweetlerin çoğunluğunda metin içerikli tweet ve görsel içerikli tweet tercih edildiği görülmüştür. İncelenen tweetlerin tamamına yakının tweet dizilerini oluşturan tweetlerden oluştuğu saptanmıştır. İncelenen tweetlerin en popüler ilk üçündeki tweetlerin hem beğenilen hem de retweet edilme sayılarına göre aynı sıralamaya sahip olduğu saptanmıştır. En popüler tweet içeriğinin, pandeminin ilan edildiğini belirten tweet olduğu görülmüştür. Ayrıca; korunma önlemleriyle ilgili bilgi videosu ikinci sırada bulunurken DSÖ’nün ülkelere test yapılması vurgulanan basın toplantısı ile ilgili tweet mesajının ise üçüncü sırada olduğu görülmüştür.
Sonuç: Sağlık otoriterlerinin sağlık iletişim araçlarında Twitter’ın kullanımının yaygınlaştırılmasının, pandemi gibi kriz süreçlerinde toplumun yaşadığı endişe ve belirsizliğin giderilmesinde önemli olduğu söylenebilir.

Kaynakça

  • 1. Bass S.B., Ruzek S.B., Gordon T.F., Fleisher L., McKeown-Conn N., & Moore D. Relationship of Internet Health İnformation Use with Patient Behavior and Self-Efficacy: Experiences of Newly Diagnosed Cancer Patients who Contact the National Cancer Institute's Cancer Information Service. Journal of Health Communication, 2006; 11(2), 219-236.
  • 2. Ventola C.L. Social Media and Health Care Professionals: Benefits, Risks, and Best Practices. Pharmacy and Therapeutics, 2014; 39(7): e491.
  • 3. Tosyalı H, Sütçü C.S. Sağlık İletişiminde Sosyal Medya Kullanımının Bireyler Üzerindeki Etkileri. Maltepe Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 2016;3(2), 3-22.
  • 4. Zülfikar H. Hastaların İnternet Kullanımı ve Elektronik Ortamdaki Sağlık Bilgilerine Erişim Davranışları. F.N. Hem. Derg.2014; Cilt 22- Sayı 1: 46-52.
  • 5. Rosenberg, H., Syed, S., & Rezaie, S. The Twitter pandemic: The critical role of Twitter in the dissemination of medical information and misinformation during the COVID-19 pandemic. CJEM, 2020; 1–4. Cambridge University Press.
  • 6. Singh L, Bansal S, Bode L, Budak C, Chi G, Kawintiranon K, Padden C, Vanarsdall R, Vraga E.K, & Wang Y. A first look at COVID-19 information and misinformation sharing on Twitter. arXiv preprint arXiv:2003.13907, 2020.
  • 7. Grajales F.J, Sheps S, Ho K, Novak-Lauscher H, Eysenbach G. Social Media: A Review And Tutorial of Applications in Medicine and Health Care. Journal of Medical Internet Research, 2014; 16 (2) p: 1-3.
  • 8. Guistini D, Syed MA, Matthew F, Maged N.K.B. Effective Uses of Social Media in Public Health and Medicine: a Systematic Review of Systematic Reviews. Online Journal of Public Health Informatics, 2018; 10(2) p: 2-5.
  • 9. Akbolat, M., Amarat, M., Otyıldız N. Sağlık Kurumları, Paydaşları İle İletişimde Twitter’i Nasıl Kullanıyor?. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 2019; 22(1): 181-190.
  • 10. Bulu B, Yağar F, Kopmaz B, Şişman Kitapçı N, Kitapçı O, Kılıç Aksu P, Köksal L, Mumcu G. The Content of Twitter Messages of Different Health Groups: The Role of Social Media in Health. International Journal of Health Management and Tourism. 2019; 4(3): 236-228.
  • 11. Chapman S, Freeman B. Who Has Australia’s Most-Followed Twitter Accounts in Health and Medicine?. University of Sydney. School of Public Health, Australia, 2015; 25(3) p:14.
  • 12. Wong, R., Harris, J. K., Staub, M., & Bernhardt, J. M. Local Health Departments Tweeting About Ebola: Characteristics and Messaging. Journal of public health management and practice : JPHMP, 2017; 23(2), e16–e24.
  • 13. Sugawara Y, Narimatsu H, Tsuya A, Tanaka A, Fukao A. Medical Institutions and Twitter: A Novel Tool for Public Communication in Japan. JMIR Public Health Surveill, 2016; 2(1): e19.
  • 14. Hawkins J.B, Brownstein J.S, Tuli G, et al. Measuring Patient-Perceived Quality of Care in US Hospitals Using Twitter. BMJ Quality & Safety, 2016; 25:404-413.
  • 15. Chew C, Eysenbach G. Pandemics in the Age of Twitter: Content Analysis of Tweets During the 2009 H1N1 Outbreak. PloS one,2010; 5(11), e14118.
  • 16. Liu B. F, Kim S. How Organizations Framed the 2009 H1N1 Pandemic via Social and Traditional Media: Implications for US Health Communicators. Public Relations Review, 2011; 37(3), 233-244.
  • 17. Fu K, et al. How People React to Zika Virus Outbreaks on Twitter? A Computational Content Analysis. American Journal of Infection Control, 2016; 44.12: 1700-1702.
  • 18. Sharma M, Yadav K, Yadav N, Ferdinand K. C. Zika Virus Pandemic—Analysis of Facebook as A Social Media Health İnformation Platform. American Journal of Infection Control, 2017; 45(3), 301-302.
  • 19. Ding H, Zhang J. Social Media and Participatory Risk Communication During the H1N1 Flu Epidemic: A Comparative Study of the United States and China. China Media Research, 2010; 6(4), 80-91.
  • 20. Yıldırım, N. Okul Müdürlerinin Motivasyonları Üzerine Nitel Bir İnceleme. AİBÜ, Eğitim Fakültesi Dergisi, 2011; 11(1):71.
  • 21. Sığrı Ü. Nitel Araştırma Yöntemleri, Beta Basım Yayın, 2018.
Yıl 2020, Cilt: 1 Sayı: 1, 1 - 13, 05.10.2020

Öz

Kaynakça

  • 1. Bass S.B., Ruzek S.B., Gordon T.F., Fleisher L., McKeown-Conn N., & Moore D. Relationship of Internet Health İnformation Use with Patient Behavior and Self-Efficacy: Experiences of Newly Diagnosed Cancer Patients who Contact the National Cancer Institute's Cancer Information Service. Journal of Health Communication, 2006; 11(2), 219-236.
  • 2. Ventola C.L. Social Media and Health Care Professionals: Benefits, Risks, and Best Practices. Pharmacy and Therapeutics, 2014; 39(7): e491.
  • 3. Tosyalı H, Sütçü C.S. Sağlık İletişiminde Sosyal Medya Kullanımının Bireyler Üzerindeki Etkileri. Maltepe Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 2016;3(2), 3-22.
  • 4. Zülfikar H. Hastaların İnternet Kullanımı ve Elektronik Ortamdaki Sağlık Bilgilerine Erişim Davranışları. F.N. Hem. Derg.2014; Cilt 22- Sayı 1: 46-52.
  • 5. Rosenberg, H., Syed, S., & Rezaie, S. The Twitter pandemic: The critical role of Twitter in the dissemination of medical information and misinformation during the COVID-19 pandemic. CJEM, 2020; 1–4. Cambridge University Press.
  • 6. Singh L, Bansal S, Bode L, Budak C, Chi G, Kawintiranon K, Padden C, Vanarsdall R, Vraga E.K, & Wang Y. A first look at COVID-19 information and misinformation sharing on Twitter. arXiv preprint arXiv:2003.13907, 2020.
  • 7. Grajales F.J, Sheps S, Ho K, Novak-Lauscher H, Eysenbach G. Social Media: A Review And Tutorial of Applications in Medicine and Health Care. Journal of Medical Internet Research, 2014; 16 (2) p: 1-3.
  • 8. Guistini D, Syed MA, Matthew F, Maged N.K.B. Effective Uses of Social Media in Public Health and Medicine: a Systematic Review of Systematic Reviews. Online Journal of Public Health Informatics, 2018; 10(2) p: 2-5.
  • 9. Akbolat, M., Amarat, M., Otyıldız N. Sağlık Kurumları, Paydaşları İle İletişimde Twitter’i Nasıl Kullanıyor?. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 2019; 22(1): 181-190.
  • 10. Bulu B, Yağar F, Kopmaz B, Şişman Kitapçı N, Kitapçı O, Kılıç Aksu P, Köksal L, Mumcu G. The Content of Twitter Messages of Different Health Groups: The Role of Social Media in Health. International Journal of Health Management and Tourism. 2019; 4(3): 236-228.
  • 11. Chapman S, Freeman B. Who Has Australia’s Most-Followed Twitter Accounts in Health and Medicine?. University of Sydney. School of Public Health, Australia, 2015; 25(3) p:14.
  • 12. Wong, R., Harris, J. K., Staub, M., & Bernhardt, J. M. Local Health Departments Tweeting About Ebola: Characteristics and Messaging. Journal of public health management and practice : JPHMP, 2017; 23(2), e16–e24.
  • 13. Sugawara Y, Narimatsu H, Tsuya A, Tanaka A, Fukao A. Medical Institutions and Twitter: A Novel Tool for Public Communication in Japan. JMIR Public Health Surveill, 2016; 2(1): e19.
  • 14. Hawkins J.B, Brownstein J.S, Tuli G, et al. Measuring Patient-Perceived Quality of Care in US Hospitals Using Twitter. BMJ Quality & Safety, 2016; 25:404-413.
  • 15. Chew C, Eysenbach G. Pandemics in the Age of Twitter: Content Analysis of Tweets During the 2009 H1N1 Outbreak. PloS one,2010; 5(11), e14118.
  • 16. Liu B. F, Kim S. How Organizations Framed the 2009 H1N1 Pandemic via Social and Traditional Media: Implications for US Health Communicators. Public Relations Review, 2011; 37(3), 233-244.
  • 17. Fu K, et al. How People React to Zika Virus Outbreaks on Twitter? A Computational Content Analysis. American Journal of Infection Control, 2016; 44.12: 1700-1702.
  • 18. Sharma M, Yadav K, Yadav N, Ferdinand K. C. Zika Virus Pandemic—Analysis of Facebook as A Social Media Health İnformation Platform. American Journal of Infection Control, 2017; 45(3), 301-302.
  • 19. Ding H, Zhang J. Social Media and Participatory Risk Communication During the H1N1 Flu Epidemic: A Comparative Study of the United States and China. China Media Research, 2010; 6(4), 80-91.
  • 20. Yıldırım, N. Okul Müdürlerinin Motivasyonları Üzerine Nitel Bir İnceleme. AİBÜ, Eğitim Fakültesi Dergisi, 2011; 11(1):71.
  • 21. Sığrı Ü. Nitel Araştırma Yöntemleri, Beta Basım Yayın, 2018.
Toplam 21 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Sağlık Kurumları Yönetimi
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Fatma Büşra Sarı 0000-0001-8673-4061

Nilay Gemlik 0000-0001-5319-4070

Yayımlanma Tarihi 5 Ekim 2020
Gönderilme Tarihi 28 Haziran 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 1 Sayı: 1

Kaynak Göster

Vancouver Sarı FB, Gemlik N. Dünya Sağlık Örgütü’nün Twitter’daki #COVID19 Paylaşımlarının İncelenmesi Üzerine Nitel Bir Araştırma. TSAD. 2020;1(1):1-13.