Öz
Bu çalışmanın amacı ilaç endüstrisinde önemli bir yere sahip olan orijinal ve jenerik ilaç konusunu çok yönlü irdelemektir. Bu bağlamda, ortaya atılmış temel bir iddia olmayıp, katılımcıların ilaç endüstrisi üzerine görüşleri öğrenilmek istenmiş ve iki ilaç türü hakkındaki düşüncelerinin temeline inilmeye çalışılmıştır. Araştırmada nitel araştırma yaklaşımı kullanılmıştır. Belirtilen amaç doğrultusunda ilaç endüstrisinde yer alan eczacı, aile hekimi, tıbbi farmakolog, ilaç firması yöneticisi, akademisyen ve tıbbı mümessil konumundaki 13 kişi ile görüşülmüştür. Bu kişilerle yaklaşık 75-90 dakika süren derinlemesine görüşmeler yapılarak orijinal ve jenerik ilaç arasında tedavi başarısı, yan etki, maliyet- etkililik açısından fark olup olmadığı, patent süresi üzerine düşünceler, etik dışı konular, piyasa durumu, mevzuat ve yönlendirmelerin doğruluğu konusunda düşünceler sorulmuştur ve alınan cevaplar betimleme ve içerik analizi yöntemleriyle analiz edilmiştir. Yapılan analizler sonucu, ilaç endüstrisinin odak noktasında toplum sağlığından kar kaygısına doğru sapmalar yaşandığı sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca görüşmecilerin çoğunluğu, jenerik ilaçların kullanıcılar tarafından tam olarak tanınmadığı ve toplumun bu konuda doğru yönlendirilmediğini belirtmişlerdir.
Anahtar Kelimeler
Anahtar Kelimeler: İlaç endüstrisi orijinal jenerik ilaç nitel
Kaynakça
- 26.08.2011 Tarihli Resmi Gazete, Beşerî Tıbbi Ürünlerin Tanıtım Faaliyetleri Hakkında Yönetmelik.
- Acar, A. ve Yeğenoğlu, S. (2004). Türkiye’de İlaçta Patent. Ankara Eczacılık Fakültesi Dergisi, 33(4), 269-285.
- Angkasekwinai, N., Werarak, P., Tongsai, S. and Thamlikitkul, V. (2012). Effectiveness and Safety of Generic Formulation of Meropenem (Penem) for Treatment of Infections at Siriraj Hospital. J Med Assoc Thai, 95(Suppl 2), 34-41.
- Bak, B. (2011). İlaçta Zorunlu Patent Lisansı. Ankara Barosu Dergisi, 2011/ 3, 105-126.
- Birinci, G. (2009). Fikri Mülkiyet Hakkı Kıskacında Sağlık Hakkı. Uluslararası Sosyal Haklar Sempozyumu (ss-223-232), Akdeniz Üniversitesi.
- Civaner, M. (2006). “Türkiye’de İlaç Şirketlerinin Kullandıkları Pazarlama Yöntemleri ve Hekimlerin Bu Konudaki Değerlendirmelerinin Etik Açıdan Sorgulanması” Ankara Üniversitesi, Doktora Tezi, Ankara.
- Correa, C.M. (2000). Integrating Public Health Concerns into Patent Legislation in Developing Countries. Geneva: South Centre. Çalışkan, Z. (2008). Referans Fiyat ve İlaç Piyasası. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 11(1):49-75.
- Çelik Y. (2011). Türkiye Sağlık Harcamalarının Analizi ve Sağlık Harcama Düzeyinin Uygunluğunun Değerlendirilmesi. Sosyal Güvenlik Dergisi, 1, 62-81.
- Çelik, G. ve Birdane, Y.O. (2015). Biyoyararlanım ve Biyoeşdeğerlik. Kocatepe Veteriner Dergisi, 8(1), 85-94.
- Ekonomi Bakanlığı (2016). Sektör Raporları, İlaç Ve Eczacılık Ürünleri Sektörü. Ankara, İhracat Genel Müdürlüğü, Kimya Ürünleri ve Özel İhracat Daire Başkanlığı.
- Europan Union (EU) (2016). The 2016 EU Industrial R&D Investment Scoreboard. Luxembourg, Europan Union.
- Giuffrida A. (2001). Learning from the Experience: The Inter-American Development Bank and Pharmaceuticals. Washington, Inter-American Development Bank.
- IMS Health (2016). Market Insight. Retrieved June 10, 2017, from http://www.imshealth.com/en/solution-areas/healthcare-market-insights İlaç ve Eczacılık Genel Müdürlüğü (2008). Biyobenzer Tıbbi Ürünlere İlişkin Kılavuz, Ankara.
- İskit, A.B. (2008). Jenerik İlaç Nedir? VI.Ulusal Epilepsi Kongresi (ss:33-34), İzmir.
- İskit, A.B. (2016). Biyobenzer Kavramı ve Türkiye’de Biyobenzerler. Sürekli Tıp Eğitimi Dergisi, 25(1), 28-33.
- Kaya K. (2010). “İlaç Sektöründe Marka Sadakati ve Hekimin Marka Sadakatini Belirleyen Etmenler ve Uygulama” Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bitirme Projesi, İzmir.
- Petrol-İş (2016). Dünyada ve Türkiye'de İlaç Sektörü. İstanbul, Petrol-İş Sendikası
- Sağlık Bakanlığı Sağlık Araştırmaları Genel Müdürlüğü (2015). Sağlık İstatistikleri Yıllığı, Ankara.
- Sterckx, S. (2004). Patents and Access to Drugs in Developing Countries: An Ethical Analyis. Developing World Bioethics, 4(1), 58-75.
- TEB (2016). Sağlık İlaç ve Eczacılık İstatistikleri Yıllığı. Ankara, Türk Eczacılar Birliği.
- Toverud, E. L., Hartmann, K. and Håkonsen, H. (2015). A Systematic Review of Physicians’ and Pharmacists’ Perspectives on Generic Drug Use: What are the Global Challenges? Applied Health Economics and Health Policy, 13(1), 35-45.
- Tsiftsoglou, A.S, Ruiz. S. and Schneider, C.K. (2013). Development and Regulation of Biosimilars: Current Status And Future Challenges. BioDrugs, 27(3),203-11.
- TÜBİTAK (2003). Teknoloji Öngörü Projesi- Sağlık Ve İlaç Paneli Sonuç Raporu. Ankara, TÜBİTAK Vizyon 2023.
- United Nations (UN) (2016). United Nations Human Development Report 2016 Human Development for Everyone, New York, United Nations Development Programme.
- WHO (2000). The World Health Report Health Systems: Improving Performance. Paris, World Health Organization.
- Yalçın, B., Atakan, N., Kundakçı, N. ve Artüz, F. (2014). Biyobenzerler: Biyolojik Tedavilerde Yeni Bir Boyut. Turk J Dermatol, 8(2), 104-107
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (6. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Öz
The aim of this study is to examine the original and generic drug topics in the pharmaceutical industry in a multi-faceted way. In this context, it was not a basic idiom, but participants were asked to learn their views on the pharmaceutical industry and tried to base their thinking on the two drug types. Qualitative research approach was used in the research. For the stated purpose, 13 people who the pharmacist, medical pharmacologist, general practitioner, pharmaceutical company manager, academicians and medical representatives in the pharmaceutical industry were interviewed. In-depth interviews were conducted with these patients for about 75-90 minutes and the original and generic medicines were reviewed with regard to whether they differed in terms of treatment success, side effects, cost-effectiveness, patents, ethics, market conditions, legislation and directions The responses were analyzed by descriptive and content analysis methods. The end result is that the pharmaceutical industry has been deviating from community health to profit anxiety at the focal point. In addition, the majority of interviewees stated that generic medicines were not fully recognized by the users and that the community was not directed towards this issue.
Anahtar Kelimeler
Pharmaceutical industry original generic pharmaceutical qualitative
Kaynakça
- 26.08.2011 Tarihli Resmi Gazete, Beşerî Tıbbi Ürünlerin Tanıtım Faaliyetleri Hakkında Yönetmelik.
- Acar, A. ve Yeğenoğlu, S. (2004). Türkiye’de İlaçta Patent. Ankara Eczacılık Fakültesi Dergisi, 33(4), 269-285.
- Angkasekwinai, N., Werarak, P., Tongsai, S. and Thamlikitkul, V. (2012). Effectiveness and Safety of Generic Formulation of Meropenem (Penem) for Treatment of Infections at Siriraj Hospital. J Med Assoc Thai, 95(Suppl 2), 34-41.
- Bak, B. (2011). İlaçta Zorunlu Patent Lisansı. Ankara Barosu Dergisi, 2011/ 3, 105-126.
- Birinci, G. (2009). Fikri Mülkiyet Hakkı Kıskacında Sağlık Hakkı. Uluslararası Sosyal Haklar Sempozyumu (ss-223-232), Akdeniz Üniversitesi.
- Civaner, M. (2006). “Türkiye’de İlaç Şirketlerinin Kullandıkları Pazarlama Yöntemleri ve Hekimlerin Bu Konudaki Değerlendirmelerinin Etik Açıdan Sorgulanması” Ankara Üniversitesi, Doktora Tezi, Ankara.
- Correa, C.M. (2000). Integrating Public Health Concerns into Patent Legislation in Developing Countries. Geneva: South Centre. Çalışkan, Z. (2008). Referans Fiyat ve İlaç Piyasası. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 11(1):49-75.
- Çelik Y. (2011). Türkiye Sağlık Harcamalarının Analizi ve Sağlık Harcama Düzeyinin Uygunluğunun Değerlendirilmesi. Sosyal Güvenlik Dergisi, 1, 62-81.
- Çelik, G. ve Birdane, Y.O. (2015). Biyoyararlanım ve Biyoeşdeğerlik. Kocatepe Veteriner Dergisi, 8(1), 85-94.
- Ekonomi Bakanlığı (2016). Sektör Raporları, İlaç Ve Eczacılık Ürünleri Sektörü. Ankara, İhracat Genel Müdürlüğü, Kimya Ürünleri ve Özel İhracat Daire Başkanlığı.
- Europan Union (EU) (2016). The 2016 EU Industrial R&D Investment Scoreboard. Luxembourg, Europan Union.
- Giuffrida A. (2001). Learning from the Experience: The Inter-American Development Bank and Pharmaceuticals. Washington, Inter-American Development Bank.
- IMS Health (2016). Market Insight. Retrieved June 10, 2017, from http://www.imshealth.com/en/solution-areas/healthcare-market-insights İlaç ve Eczacılık Genel Müdürlüğü (2008). Biyobenzer Tıbbi Ürünlere İlişkin Kılavuz, Ankara.
- İskit, A.B. (2008). Jenerik İlaç Nedir? VI.Ulusal Epilepsi Kongresi (ss:33-34), İzmir.
- İskit, A.B. (2016). Biyobenzer Kavramı ve Türkiye’de Biyobenzerler. Sürekli Tıp Eğitimi Dergisi, 25(1), 28-33.
- Kaya K. (2010). “İlaç Sektöründe Marka Sadakati ve Hekimin Marka Sadakatini Belirleyen Etmenler ve Uygulama” Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bitirme Projesi, İzmir.
- Petrol-İş (2016). Dünyada ve Türkiye'de İlaç Sektörü. İstanbul, Petrol-İş Sendikası
- Sağlık Bakanlığı Sağlık Araştırmaları Genel Müdürlüğü (2015). Sağlık İstatistikleri Yıllığı, Ankara.
- Sterckx, S. (2004). Patents and Access to Drugs in Developing Countries: An Ethical Analyis. Developing World Bioethics, 4(1), 58-75.
- TEB (2016). Sağlık İlaç ve Eczacılık İstatistikleri Yıllığı. Ankara, Türk Eczacılar Birliği.
- Toverud, E. L., Hartmann, K. and Håkonsen, H. (2015). A Systematic Review of Physicians’ and Pharmacists’ Perspectives on Generic Drug Use: What are the Global Challenges? Applied Health Economics and Health Policy, 13(1), 35-45.
- Tsiftsoglou, A.S, Ruiz. S. and Schneider, C.K. (2013). Development and Regulation of Biosimilars: Current Status And Future Challenges. BioDrugs, 27(3),203-11.
- TÜBİTAK (2003). Teknoloji Öngörü Projesi- Sağlık Ve İlaç Paneli Sonuç Raporu. Ankara, TÜBİTAK Vizyon 2023.
- United Nations (UN) (2016). United Nations Human Development Report 2016 Human Development for Everyone, New York, United Nations Development Programme.
- WHO (2000). The World Health Report Health Systems: Improving Performance. Paris, World Health Organization.
- Yalçın, B., Atakan, N., Kundakçı, N. ve Artüz, F. (2014). Biyobenzerler: Biyolojik Tedavilerde Yeni Bir Boyut. Turk J Dermatol, 8(2), 104-107
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (6. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Ayrıntılar
| Bölüm | Makaleler |
|---|---|
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 22 Eylül 2017 |
| Kabul Tarihi | 10 Ağustos 2017 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 3 Sayı: 2 |
