Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

CRITIC VE TOPSIS YÖNTEMLERİYLE TÜRKİYE’DE BÖLGESEL SAĞLIK HİZMETLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Yıl 2021, Cilt: 7 Sayı: 2, 412 - 433, 31.08.2021

Öz

Çalışma ile T.C. Sağlık Bakanlığı Sağlık İstatistikleri Yıllıklarında yer alan bölgelerin sağlık hizmetlerinin çok kriterli karar verme (ÇKKV) araçlarıyla değerlendirilmesi ve karşılaştırılması amaçlanmıştır. Bu doğrultuda ÇKKV araçlarından CRITIC ve TOPSIS metodları kullanılmıştır. 32 değerlendirme kriteri bölgelerin değerlendirilmesi ve karşılaştırılması için belirleyici olduğu düşünülen; mortalite, hastalıkların önlenmesi ve sağlığın korunması, sağlıkta insan kaynakları, sağlık hizmetlerinin kullanımı ve sağlık hizmeti veren kurumlar ve altyapıları başlıklarından derlenmiştir. Çalışmada kullanılan veriler Sağlık Bakanlığı İstatistik Yıllıklarından elde edilmiştir. 2012-2018 yıllarını kapsamaktadır. Analiz kapsamında Türkiye’nin bölgeleri, istatistik yıllıklarında İstatistiki Bölge Birimleri Sınıflamasında (İBBS-1) belirtildiği gibi 12 alternatif olarak ele alınmıştır. Verilerin analizinde Excel programı kullanılmıştır. TOPSIS yöntemiyle elde edilen sıralama sonuçlarına bakıldığında, Güneydoğu Anadolu bölgesinin analiz gerçekleştirilen tüm yıllarda 12. sırada yer aldığı görülmektedir. Kuzeydoğu Anadolu, Ortadoğu Anadolu, Akdeniz ve Doğu Marmara son sıralarda yer alan diğer bölgelerdir. Araştırma sonucunda elde edilen bulgular doğrultusunda, sağlık hizmetlerinde geride kalan bölgelere tahsis edilen kaynakların artırılması önerilebilir.

Kaynakça

  • Ağırbaş, İ., Akbulut, Y., ve Önder, Ö. R. (2011). Atatürk Dönemi Sağlık Politikası. Ankara Üniversitesi Türk İnkılap Tarihi Enstitüsü Atatürk Yolu Dergisi, 12(48), 733-748.
  • Akdağ, R. (2008). Türkiye Sağlıkta Dönüşüm Programı İlerleme Raporu. Ankara, TC. Sağlık Bakanlığı Yayın No:749.
  • Akdeniz, M., Ungan, M., ve Yaman, H. (2010). The Development Of Family Medicine As a Discipline in Turkey. Gerofam, 1(1), 29-40.
  • Akdur, R. (2008). Cumhuriyetten Günümüze Türkiye’de Sağlık. 25.02.2021 tarihinde https://www.recepakdur.com/media/1372/04-akdur-r-cumhuriyetten-gu-nu-mu-ze-tu-rkiye-sag-lik-12ulusal-halk-sag-lig-i-kongresi-21-25-ekim-2008-ankara-kitabi-sayfa-45-71.pdf adresinden alınmıştır.
  • Akman, M. (2014). Türkiye’de birinci basamağın gücü. Türkiye Aile Hekimliği Dergisi, 18(2), 70-78.
  • Araujo, C. A. S., Wanke, P., & Siqueira, M. M. (2018). A performance analysis of Brazilian public health: TOPSIS and neural networks application. International Journal of Productivity and Performance Management. 67(9), 1526-1549.
  • Atan, M., Altan, Ş. (2020). Örnek Uygulamalarla Çok Kriterli Karar Verme Yöntemleri. Ankara: Gazi Kitabevi.
  • Atun, R., Aydın, S., Chakraborty, S., Sümer, S., Aran, M., Gürol, I., Dilmen, U. (2013). Universal health coverage in Turkey: enhancement of equity. The Lancet, 382(9886), 65-99.
  • Ayçin, E. (2020). Çok Kriterli Karar Verme Bilgisayar Uygulamalı Çözümler. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Ayyıldız, E., Demirci, E. (2018). Türkiye'de Yer Alan Şehirlerin Yaşam Kalitelerinin Swara Entegreli Topsıs Yöntemi İle Belirlenmesi. Pamukkale University Journal of Social Sciences Institute/Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (30).
  • Başol, E., Işık, A. (2017). Türkiye’de Sağlık Politikalarında Güncel Gelişmeler: Sağlıkta Dönüşüm Programından Günümüze Bazı Değerlendirme Ve Öneriler. International Anatolia Academic Online Journal/Sosyal Bilimler Dergisi, 2(1), 1-26.
  • Bayraktutan, Y., Pehlivanoğlu, F. (2012). Sağlık işletmelerinde etkinlik analizi: Kocaeli örneği. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23, 127 – 162.
  • Bonita, R. Beaglehole, R. Kjellström, T. Basic Epidemiology. 2nd Edition. 30.05.2021 tarihinde https://sbu.saglik.gov.tr/Ekutuphane/kitaplar/epidemiyoloji.pdf adresinden alınmıştır.
  • Budak, F. (2019). Sağlık ve Sağlık Statüsü Belirleyicileri. Bulunduğu eser: Budak, F. (Ed.). Sağlık Statüsü Belirleyicileri (ss. 23-37). Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Can, G. F., Kargı, Ş. (2019). Sektörlerin İş Sağlığı ve Güvenliği Yönünden Risk Seviyelerinin Crıtıc-Edas Entegrasyonu İle Değerlendirilmesi. Journal of Industrial Engineering (Turkish Chamber of Mechanical Engineers), 30(1), 15-31.
  • Can, G. F., Atalay, K. D., ve Eraslan, E. (2018). HTEA Temelli CRITIC Yöntemi İle Bir Devlet Hastanesinde Risk Değerlendirme Uygulaması. Mühendislik Bilimleri ve Tasarım Dergisi, 6, 176-187.
  • Çelik, Y. (2013). Sağlık Ekonomisi. Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Çelikbilek, Y. (2018). Çok Kriterli Karar Verme Yöntemleri Açıklamalı ve Karşılaştırmalı Sağlık Bilimleri Uygulamaları ile. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Çınaroğlu, S., Avcı, K. (2014), İstatistiki Bölge Birimlerinin Sağlık Göstergeleri Bakımından Kümelenmesi, Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 17(2), 89-97.
  • Çilhoroz, Y., Arslan, İ. (2018). Sağlıkta Dönüşüm Programı Uygulamalarının Değerlendirilmesi: Akademisyenler Üzerinde Nitel Bir Araştırma. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(26); 798-810.
  • Değirmenci, N., Ayan, T. Y. (2020). OECD Ülkelerinin Sağlık Göstergeleri Açısından Bulanık Kümeleme Analizi Ve Topsıs Yöntemine Göre Değerlendirilmesi. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 38(2), 229-241.
  • Demi̇rci̇oğlu, M., Coşkun, İ. (2018). Critic-Moosra Yöntemi Ve Ups Seçimi Üzerine Bir Uygulama. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 27 (1), 183-195.
  • Diakoulaki, D., Mavrotas, G., & Papayannakis, L. (1995). Determining objective weights in multiple criteria problems: The critic method. Computers & Operations Research, 22(7), 763-770.
  • Erol, H., Özdemir, A. (2014). Türkiye’de Sağlık Reformları ve Sağlık Harcamalarının. SGD-Sosyal Güvenlik Dergisi, 4(1), 9-34.
  • Hosseini, S. M., Bahadori, M., Raadabadi, M., & Ravangard, R. (2019). Ranking hospitals based on the disasters preparedness using the TOPSIS technique in western Iran. Hospital topics, 97(1), 23-31.
  • Kar, A., Özer, Ö. (2020). Türkiye’de Sağlık Hizmetleri Altyapı Kaynaklarının, Hizmet Kullanım Düzeylerinin Ve Sağlık Sonuçlarının Bölgesel Düzeyde Karşılaştırılması. Dicle Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 10(20), 331-350.
  • Kar, A., Özer, Ö. ve Avcı, K. (2018). Acil Servislerin TOPSIS Ve Gri İlişkisel Analiz Yöntemleriyle Değerlendirilmesi. Akademik Araştırmalar Ve Çalışmalar Dergisi (Akad), 10(19), 442-459.
  • Kasapoğlu, A. (2016). Türkiye’de Sağlık Hizmetlerinin Dönüşümü. Sosyoloji Araştırmaları Dergisi, 19(2), 131-174.
  • Koçhisarlı, S., Özarı, Ç. (2019). İyi Yaşam Endeksi Göstergeleri Dikkate Alınarak İskandinav Ülkelerinin TOPSIS Yöntemi İle Değerlendirilmesi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 7(94), 466-480.
  • Marşap, A. (2014). Sağlık İşletmelerinde Kalite Sağlıkta Kaliteşim Sistemi ve Sağlıkta Mükemmellikte Süreklilik. İstanbul: Beta Basım.
  • Meshram, I.I., Boiroju, N. K., and Kodali, V. (2017). Ranking of districts in Andhra Pradesh using women and children nutrition and health indicators by TOPSIS method. Indian Journal of Community Health, 29(4), 350-356.
  • Mobinizadeh, M., Raeissi, P., Nasiripour, A. A., Olyaeemanesh, A., and Tabibi, S. J. (2016). A model for priority setting of health technology assessment: the experience of AHP-TOPSIS combination approach. DARU Journal of Pharmaceutical Sciences, 24(1), 10.
  • Ning, L., Ali, Y., Ke, H., Nazir, S., & Huanli, Z. (2020). A Hybrid MCDM Approach of Selecting Lightweight Cryptographic Cipher Based on ISO and NIST Lightweight Cryptography Security Requirements for Internet of Health Things. IEEE Access, 8, 220165-220187.
  • OECD. (2018). Caesarean Sections Data. 02.06.2021 tarihinde https://data.oecd.org/healthcare/caesarean-sections.htm adresinden alınmıştır.
  • Orakçı, E., Özdemir, A. (2017). Telafi edici çok kriterli karar verme yöntemleri ile Türkiye ve AB ülkelerinin insani gelişmişlik düzeylerinin belirlenmesi. Afyon Kocatepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 19(1), 61-74.
  • Özbek, A. (2019). Çok Kriterli Karar Verme Yöntemleri ve Excel ile Problem Çözümü Kavram-Teori-Uygulama. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Özer, Ö. Sungur, C. (2019). Sağlık Statüsü Belirleyicisi Olarak Sağlık Hizmetleri Sunumu. Bulunduğu eser: Budak, F. (Ed.). Sağlık Statüsü Belirleyicileri (ss. 213-229). Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Pekkaya, M., Dökmen, G. (2019). OECD Ülkeleri Kamu Sağlık Harcamalarının ÇKKV Yöntemleri İle Performans Değerlendirmesi. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 15(4), 923-950.
  • Rađenović, Ž., Veselinović, I. (2017). Integrated AHP-TOPSIS method for the assessment of health management information systems efficiency. Economic Themes, 55(1), 121-142.
  • Sayan, İ.Ö., Küçük, A. (2012). Türkiye’de Kamu Personeli İstihdamında Dönüşüm: Sağlık Bakanlığı Örneği. Ankara Üniversitesi Sbf Dergisi, 67(01), 171-203.
  • SB. (2011). Sağlığın teşviki ve geliştirilmsi sözlüğü. Bakanlık Yayın, 814(1).
  • SB. (2018). Sağlık Araştırmaları Genel Müdürlüğü. Sağlık İstatistikleri Yıllığı 2018. 01.02.2021 tarihinde https://dosyasb.saglik.gov.tr/Eklenti/36134,siy2018trpdf.pdf?0 adresinden alınmıştır.
  • SB. (2021). Sağlık Hizmet Bölgeleri. 31.05.2021 tarihinde https://shgmshpdb.saglik.gov.tr/TR-5708/saglik-hizmet-bolgeleri.html adresinden alınmıştır.
  • Sönmez, Y. (2007). Doğum öncesi bakım hizmetleri. Sürekli Tıp Eğitimi Dergisi, 16(1), 9-12.
  • Sungur, C. (2018). Sağlık Politikasına Sistematik Bir Yaklaşım. Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Tekin, B. (2015). Temel sağlık göstergeleri açısından Türkiye’deki illerin gruplandırılması: bir kümeleme analizi uygulaması. Çankırı Karatekin Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 5(2), 389-416.
  • Tengilimoğlu, D. (2018). Sağlık Politikası. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Tezcan, N. (2020). Sürdürülebilir Kalkınma Amaçları Kapsamında Türkiye’de Sağlık Göstergelerinin Analizi. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (Özel Ek), 202-217.
  • Tezcan, S. (2009). Epidemiyoloji Tıbbi Araştırmaların Yönetim Bilimi. Ankara: Hacettepe Halk Sağlığı Vakfı.
  • Türkoğlu, S. P. (2018). Avrupa Ülkelerinin Sağlık Göstergelerinin Topsıs Yöntemi İle Değerlendirilmesi. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18(1), 65-78.
  • Uludağ, A.S., Doğan, H. (2021). Üretim Yönetiminde Çok Kriterli Karar Verme Yöntemleri Literatür, Teori ve Uygulama. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Ulutaş, A., Karaköy, Ç. (2019). CRITIC ve ROV yöntemleri ile bir kargo firmasının 2011-2017 yılları sırasındaki performansının analiz edilmesi. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8(1), 223-230.
  • Ulutaş, A., Topal, A. (2020). Bütünleştirilmiş Çok Kriterli Karar Verme Yöntemlerinin Üretim Sektörü Uygulamaları. Ankara: Akademisyen Kitabevi.
  • Wei, G., Lei, F., Lin, R., Wang, R., Wei, Y., Wu, J., & Wei, C. (2020). Algorithms for probabilistic uncertain linguistic multiple attribute group decision making based on the GRA and CRITIC method: application to location planning of electric vehicle charging stations. Economic Research-Ekonomska Istraživanja, 33(1), 828-846.
  • Whitehead, M. (2001). Eşitlik ve Sağlık: Kavram ve İlkeler. 25.02.2021 tarihinde https://www.ttb.org.tr/kutuphane/esiktlik_saglik.pdf adresinden alınmıştır.
  • WHOa. (2021). ICD-11. 30.05.2021 tarihinde https://icd.who.int/en adresinden alınmıştır.
  • WHOb. (2021). World Health Statistics 2021. 30.05.2021 tarihinde https://www.who.int/data/gho/publications/world-health-statistics adresinden alınmıştır.
  • Yenimahalleli Yaşar, G., Göksel, A., Birler, Ö. (2015). Türkiye’de Sağlık Siyaset Piyasa. Ankara: NotaBene Yayınları.
  • Yıldız, A., Ayyıldız, E., Gümüş, A. T., ve Özkan, C. (2019). Ülkelerin Yaşam Kalitelerine Göre Değerlendirilmesi İçin Hibrit Pisagor Bulanık Ahp-Topsis Metodolojisi: Avrupa Birliği Örneği. Avrupa Bilim ve Teknoloji Dergisi, (17), 1383-1391.
  • Yılmaz, F., Söyük, S. Sağlık Risk Faktörlerine Göre Ülkelerin Kümelenmesi Ve Çok Kriterli Karar Verme Teknikleriyle Sağlık Durumu Göstergelerinin Analizi. Sosyal Güvence, (17), 283-320.
  • Yiğit, V. (2016). Hastanelerde teknik verimlilik analizi: Kamu hastane birliklerinde bir uygulama. SDÜ Sağlık Bilimleri Dergisi, 7(2), 9-16.
  • Zulqarnain, R. M., Xin, X. L., Saeed, M., & Ahmed, N. (2020). Recruitment of Medical Staff in Health Department by Using TOPSIS Method. International Journal of Pharmaceutical Sciences Review and Research, 62(1), 1-7.

EVALUATION OF REGIONAL HEALTH SERVICES IN TURKEY USING CRITIC BASED TOPSIS METHODS

Yıl 2021, Cilt: 7 Sayı: 2, 412 - 433, 31.08.2021

Öz

This study aims to evaluate and compare regions of Turkey with multi-criteria decision-making methods in terms of health indicators relatively. For this purpose, CRITIC and TOPSIS, which are among the Multi-Criteria Decision Making (MCDM) methods, were used. 32 evaluation criteria are considered to be decisive for the evaluation and comparison of regions; mortality, prevention of diseases and protection of health, human resources in health, use of health services and institutions and infrastructures providing health services. All data used in the study covering the years 2012-2018 accessed from the Health Statistical Yearbooks of Turkey. The regions of Turkey are considered 12, as stated in the Statistical Territorial Units Classification in the Health Statistical Yearbooks. These 12 regions represent alternatives in the study. Excel has been used to analyze the data. Looking at the ranking results obtained by the TOPSIS method, it is seen that the Southeastern Anatolia region ranks 12th in all the years analyzed. Northeast Anatolia, Middle East Anatolia, Mediterranean, and East Marmara are the other regions in the last row. In line with the findings obtained from the research, it can be recommended to increase the resources allocated to the regions lagging in health services.

Kaynakça

  • Ağırbaş, İ., Akbulut, Y., ve Önder, Ö. R. (2011). Atatürk Dönemi Sağlık Politikası. Ankara Üniversitesi Türk İnkılap Tarihi Enstitüsü Atatürk Yolu Dergisi, 12(48), 733-748.
  • Akdağ, R. (2008). Türkiye Sağlıkta Dönüşüm Programı İlerleme Raporu. Ankara, TC. Sağlık Bakanlığı Yayın No:749.
  • Akdeniz, M., Ungan, M., ve Yaman, H. (2010). The Development Of Family Medicine As a Discipline in Turkey. Gerofam, 1(1), 29-40.
  • Akdur, R. (2008). Cumhuriyetten Günümüze Türkiye’de Sağlık. 25.02.2021 tarihinde https://www.recepakdur.com/media/1372/04-akdur-r-cumhuriyetten-gu-nu-mu-ze-tu-rkiye-sag-lik-12ulusal-halk-sag-lig-i-kongresi-21-25-ekim-2008-ankara-kitabi-sayfa-45-71.pdf adresinden alınmıştır.
  • Akman, M. (2014). Türkiye’de birinci basamağın gücü. Türkiye Aile Hekimliği Dergisi, 18(2), 70-78.
  • Araujo, C. A. S., Wanke, P., & Siqueira, M. M. (2018). A performance analysis of Brazilian public health: TOPSIS and neural networks application. International Journal of Productivity and Performance Management. 67(9), 1526-1549.
  • Atan, M., Altan, Ş. (2020). Örnek Uygulamalarla Çok Kriterli Karar Verme Yöntemleri. Ankara: Gazi Kitabevi.
  • Atun, R., Aydın, S., Chakraborty, S., Sümer, S., Aran, M., Gürol, I., Dilmen, U. (2013). Universal health coverage in Turkey: enhancement of equity. The Lancet, 382(9886), 65-99.
  • Ayçin, E. (2020). Çok Kriterli Karar Verme Bilgisayar Uygulamalı Çözümler. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Ayyıldız, E., Demirci, E. (2018). Türkiye'de Yer Alan Şehirlerin Yaşam Kalitelerinin Swara Entegreli Topsıs Yöntemi İle Belirlenmesi. Pamukkale University Journal of Social Sciences Institute/Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (30).
  • Başol, E., Işık, A. (2017). Türkiye’de Sağlık Politikalarında Güncel Gelişmeler: Sağlıkta Dönüşüm Programından Günümüze Bazı Değerlendirme Ve Öneriler. International Anatolia Academic Online Journal/Sosyal Bilimler Dergisi, 2(1), 1-26.
  • Bayraktutan, Y., Pehlivanoğlu, F. (2012). Sağlık işletmelerinde etkinlik analizi: Kocaeli örneği. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23, 127 – 162.
  • Bonita, R. Beaglehole, R. Kjellström, T. Basic Epidemiology. 2nd Edition. 30.05.2021 tarihinde https://sbu.saglik.gov.tr/Ekutuphane/kitaplar/epidemiyoloji.pdf adresinden alınmıştır.
  • Budak, F. (2019). Sağlık ve Sağlık Statüsü Belirleyicileri. Bulunduğu eser: Budak, F. (Ed.). Sağlık Statüsü Belirleyicileri (ss. 23-37). Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Can, G. F., Kargı, Ş. (2019). Sektörlerin İş Sağlığı ve Güvenliği Yönünden Risk Seviyelerinin Crıtıc-Edas Entegrasyonu İle Değerlendirilmesi. Journal of Industrial Engineering (Turkish Chamber of Mechanical Engineers), 30(1), 15-31.
  • Can, G. F., Atalay, K. D., ve Eraslan, E. (2018). HTEA Temelli CRITIC Yöntemi İle Bir Devlet Hastanesinde Risk Değerlendirme Uygulaması. Mühendislik Bilimleri ve Tasarım Dergisi, 6, 176-187.
  • Çelik, Y. (2013). Sağlık Ekonomisi. Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Çelikbilek, Y. (2018). Çok Kriterli Karar Verme Yöntemleri Açıklamalı ve Karşılaştırmalı Sağlık Bilimleri Uygulamaları ile. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Çınaroğlu, S., Avcı, K. (2014), İstatistiki Bölge Birimlerinin Sağlık Göstergeleri Bakımından Kümelenmesi, Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 17(2), 89-97.
  • Çilhoroz, Y., Arslan, İ. (2018). Sağlıkta Dönüşüm Programı Uygulamalarının Değerlendirilmesi: Akademisyenler Üzerinde Nitel Bir Araştırma. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(26); 798-810.
  • Değirmenci, N., Ayan, T. Y. (2020). OECD Ülkelerinin Sağlık Göstergeleri Açısından Bulanık Kümeleme Analizi Ve Topsıs Yöntemine Göre Değerlendirilmesi. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 38(2), 229-241.
  • Demi̇rci̇oğlu, M., Coşkun, İ. (2018). Critic-Moosra Yöntemi Ve Ups Seçimi Üzerine Bir Uygulama. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 27 (1), 183-195.
  • Diakoulaki, D., Mavrotas, G., & Papayannakis, L. (1995). Determining objective weights in multiple criteria problems: The critic method. Computers & Operations Research, 22(7), 763-770.
  • Erol, H., Özdemir, A. (2014). Türkiye’de Sağlık Reformları ve Sağlık Harcamalarının. SGD-Sosyal Güvenlik Dergisi, 4(1), 9-34.
  • Hosseini, S. M., Bahadori, M., Raadabadi, M., & Ravangard, R. (2019). Ranking hospitals based on the disasters preparedness using the TOPSIS technique in western Iran. Hospital topics, 97(1), 23-31.
  • Kar, A., Özer, Ö. (2020). Türkiye’de Sağlık Hizmetleri Altyapı Kaynaklarının, Hizmet Kullanım Düzeylerinin Ve Sağlık Sonuçlarının Bölgesel Düzeyde Karşılaştırılması. Dicle Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 10(20), 331-350.
  • Kar, A., Özer, Ö. ve Avcı, K. (2018). Acil Servislerin TOPSIS Ve Gri İlişkisel Analiz Yöntemleriyle Değerlendirilmesi. Akademik Araştırmalar Ve Çalışmalar Dergisi (Akad), 10(19), 442-459.
  • Kasapoğlu, A. (2016). Türkiye’de Sağlık Hizmetlerinin Dönüşümü. Sosyoloji Araştırmaları Dergisi, 19(2), 131-174.
  • Koçhisarlı, S., Özarı, Ç. (2019). İyi Yaşam Endeksi Göstergeleri Dikkate Alınarak İskandinav Ülkelerinin TOPSIS Yöntemi İle Değerlendirilmesi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 7(94), 466-480.
  • Marşap, A. (2014). Sağlık İşletmelerinde Kalite Sağlıkta Kaliteşim Sistemi ve Sağlıkta Mükemmellikte Süreklilik. İstanbul: Beta Basım.
  • Meshram, I.I., Boiroju, N. K., and Kodali, V. (2017). Ranking of districts in Andhra Pradesh using women and children nutrition and health indicators by TOPSIS method. Indian Journal of Community Health, 29(4), 350-356.
  • Mobinizadeh, M., Raeissi, P., Nasiripour, A. A., Olyaeemanesh, A., and Tabibi, S. J. (2016). A model for priority setting of health technology assessment: the experience of AHP-TOPSIS combination approach. DARU Journal of Pharmaceutical Sciences, 24(1), 10.
  • Ning, L., Ali, Y., Ke, H., Nazir, S., & Huanli, Z. (2020). A Hybrid MCDM Approach of Selecting Lightweight Cryptographic Cipher Based on ISO and NIST Lightweight Cryptography Security Requirements for Internet of Health Things. IEEE Access, 8, 220165-220187.
  • OECD. (2018). Caesarean Sections Data. 02.06.2021 tarihinde https://data.oecd.org/healthcare/caesarean-sections.htm adresinden alınmıştır.
  • Orakçı, E., Özdemir, A. (2017). Telafi edici çok kriterli karar verme yöntemleri ile Türkiye ve AB ülkelerinin insani gelişmişlik düzeylerinin belirlenmesi. Afyon Kocatepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 19(1), 61-74.
  • Özbek, A. (2019). Çok Kriterli Karar Verme Yöntemleri ve Excel ile Problem Çözümü Kavram-Teori-Uygulama. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Özer, Ö. Sungur, C. (2019). Sağlık Statüsü Belirleyicisi Olarak Sağlık Hizmetleri Sunumu. Bulunduğu eser: Budak, F. (Ed.). Sağlık Statüsü Belirleyicileri (ss. 213-229). Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Pekkaya, M., Dökmen, G. (2019). OECD Ülkeleri Kamu Sağlık Harcamalarının ÇKKV Yöntemleri İle Performans Değerlendirmesi. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 15(4), 923-950.
  • Rađenović, Ž., Veselinović, I. (2017). Integrated AHP-TOPSIS method for the assessment of health management information systems efficiency. Economic Themes, 55(1), 121-142.
  • Sayan, İ.Ö., Küçük, A. (2012). Türkiye’de Kamu Personeli İstihdamında Dönüşüm: Sağlık Bakanlığı Örneği. Ankara Üniversitesi Sbf Dergisi, 67(01), 171-203.
  • SB. (2011). Sağlığın teşviki ve geliştirilmsi sözlüğü. Bakanlık Yayın, 814(1).
  • SB. (2018). Sağlık Araştırmaları Genel Müdürlüğü. Sağlık İstatistikleri Yıllığı 2018. 01.02.2021 tarihinde https://dosyasb.saglik.gov.tr/Eklenti/36134,siy2018trpdf.pdf?0 adresinden alınmıştır.
  • SB. (2021). Sağlık Hizmet Bölgeleri. 31.05.2021 tarihinde https://shgmshpdb.saglik.gov.tr/TR-5708/saglik-hizmet-bolgeleri.html adresinden alınmıştır.
  • Sönmez, Y. (2007). Doğum öncesi bakım hizmetleri. Sürekli Tıp Eğitimi Dergisi, 16(1), 9-12.
  • Sungur, C. (2018). Sağlık Politikasına Sistematik Bir Yaklaşım. Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Tekin, B. (2015). Temel sağlık göstergeleri açısından Türkiye’deki illerin gruplandırılması: bir kümeleme analizi uygulaması. Çankırı Karatekin Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 5(2), 389-416.
  • Tengilimoğlu, D. (2018). Sağlık Politikası. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Tezcan, N. (2020). Sürdürülebilir Kalkınma Amaçları Kapsamında Türkiye’de Sağlık Göstergelerinin Analizi. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (Özel Ek), 202-217.
  • Tezcan, S. (2009). Epidemiyoloji Tıbbi Araştırmaların Yönetim Bilimi. Ankara: Hacettepe Halk Sağlığı Vakfı.
  • Türkoğlu, S. P. (2018). Avrupa Ülkelerinin Sağlık Göstergelerinin Topsıs Yöntemi İle Değerlendirilmesi. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18(1), 65-78.
  • Uludağ, A.S., Doğan, H. (2021). Üretim Yönetiminde Çok Kriterli Karar Verme Yöntemleri Literatür, Teori ve Uygulama. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Ulutaş, A., Karaköy, Ç. (2019). CRITIC ve ROV yöntemleri ile bir kargo firmasının 2011-2017 yılları sırasındaki performansının analiz edilmesi. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8(1), 223-230.
  • Ulutaş, A., Topal, A. (2020). Bütünleştirilmiş Çok Kriterli Karar Verme Yöntemlerinin Üretim Sektörü Uygulamaları. Ankara: Akademisyen Kitabevi.
  • Wei, G., Lei, F., Lin, R., Wang, R., Wei, Y., Wu, J., & Wei, C. (2020). Algorithms for probabilistic uncertain linguistic multiple attribute group decision making based on the GRA and CRITIC method: application to location planning of electric vehicle charging stations. Economic Research-Ekonomska Istraživanja, 33(1), 828-846.
  • Whitehead, M. (2001). Eşitlik ve Sağlık: Kavram ve İlkeler. 25.02.2021 tarihinde https://www.ttb.org.tr/kutuphane/esiktlik_saglik.pdf adresinden alınmıştır.
  • WHOa. (2021). ICD-11. 30.05.2021 tarihinde https://icd.who.int/en adresinden alınmıştır.
  • WHOb. (2021). World Health Statistics 2021. 30.05.2021 tarihinde https://www.who.int/data/gho/publications/world-health-statistics adresinden alınmıştır.
  • Yenimahalleli Yaşar, G., Göksel, A., Birler, Ö. (2015). Türkiye’de Sağlık Siyaset Piyasa. Ankara: NotaBene Yayınları.
  • Yıldız, A., Ayyıldız, E., Gümüş, A. T., ve Özkan, C. (2019). Ülkelerin Yaşam Kalitelerine Göre Değerlendirilmesi İçin Hibrit Pisagor Bulanık Ahp-Topsis Metodolojisi: Avrupa Birliği Örneği. Avrupa Bilim ve Teknoloji Dergisi, (17), 1383-1391.
  • Yılmaz, F., Söyük, S. Sağlık Risk Faktörlerine Göre Ülkelerin Kümelenmesi Ve Çok Kriterli Karar Verme Teknikleriyle Sağlık Durumu Göstergelerinin Analizi. Sosyal Güvence, (17), 283-320.
  • Yiğit, V. (2016). Hastanelerde teknik verimlilik analizi: Kamu hastane birliklerinde bir uygulama. SDÜ Sağlık Bilimleri Dergisi, 7(2), 9-16.
  • Zulqarnain, R. M., Xin, X. L., Saeed, M., & Ahmed, N. (2020). Recruitment of Medical Staff in Health Department by Using TOPSIS Method. International Journal of Pharmaceutical Sciences Review and Research, 62(1), 1-7.
Toplam 62 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Gizem Zevde Aydın 0000-0002-8249-6788

Yayımlanma Tarihi 31 Ağustos 2021
Kabul Tarihi 22 Temmuz 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Cilt: 7 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Aydın, G. Z. (2021). CRITIC VE TOPSIS YÖNTEMLERİYLE TÜRKİYE’DE BÖLGESEL SAĞLIK HİZMETLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ. Uluslararası Sağlık Yönetimi Ve Stratejileri Araştırma Dergisi, 7(2), 412-433.
AMA Aydın GZ. CRITIC VE TOPSIS YÖNTEMLERİYLE TÜRKİYE’DE BÖLGESEL SAĞLIK HİZMETLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ. USAYSAD. Ağustos 2021;7(2):412-433.
Chicago Aydın, Gizem Zevde. “CRITIC VE TOPSIS YÖNTEMLERİYLE TÜRKİYE’DE BÖLGESEL SAĞLIK HİZMETLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ”. Uluslararası Sağlık Yönetimi Ve Stratejileri Araştırma Dergisi 7, sy. 2 (Ağustos 2021): 412-33.
EndNote Aydın GZ (01 Ağustos 2021) CRITIC VE TOPSIS YÖNTEMLERİYLE TÜRKİYE’DE BÖLGESEL SAĞLIK HİZMETLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ. Uluslararası Sağlık Yönetimi ve Stratejileri Araştırma Dergisi 7 2 412–433.
IEEE G. Z. Aydın, “CRITIC VE TOPSIS YÖNTEMLERİYLE TÜRKİYE’DE BÖLGESEL SAĞLIK HİZMETLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ”, USAYSAD, c. 7, sy. 2, ss. 412–433, 2021.
ISNAD Aydın, Gizem Zevde. “CRITIC VE TOPSIS YÖNTEMLERİYLE TÜRKİYE’DE BÖLGESEL SAĞLIK HİZMETLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ”. Uluslararası Sağlık Yönetimi ve Stratejileri Araştırma Dergisi 7/2 (Ağustos 2021), 412-433.
JAMA Aydın GZ. CRITIC VE TOPSIS YÖNTEMLERİYLE TÜRKİYE’DE BÖLGESEL SAĞLIK HİZMETLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ. USAYSAD. 2021;7:412–433.
MLA Aydın, Gizem Zevde. “CRITIC VE TOPSIS YÖNTEMLERİYLE TÜRKİYE’DE BÖLGESEL SAĞLIK HİZMETLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ”. Uluslararası Sağlık Yönetimi Ve Stratejileri Araştırma Dergisi, c. 7, sy. 2, 2021, ss. 412-33.
Vancouver Aydın GZ. CRITIC VE TOPSIS YÖNTEMLERİYLE TÜRKİYE’DE BÖLGESEL SAĞLIK HİZMETLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ. USAYSAD. 2021;7(2):412-33.