Aim: Recently, outpatient healthcare service has stood out at community hospitals. In this study; it was aimed to evaluate patients seen by an internal medicine specialist IMS in outpatient clinic in terms of necessity for seeing the specialist and discuss the negative impact of unnecessary specialist visits on the patient, the doctor and the healthcare system.Methods: All patients that were seen by an IMS during January 2017 were included in the study. Patient records were screened retrospectively to obtain the data needed. Patients’ age, gender, accompanying diseases and the reason of visit to outpatient clinic were recorded. The reasons of visit were categorized and number of patients for each group were detected. The groups were seperated as eligible and not eligible to be seen by a specialist. Results were evaluated using ‘SPSS for Windows 13’.Results: 250 female, 122 male, totally 372 patients were included in the study. Mean age was 49.54 ± 16.30 years. 37.5% patients had accompanying diseases. Most frequent visit reasons were getting a blood test related to chronic illness and simple infections. 49.5% of the patients seen in IM outpatient clinic did not meet the criteria to be seen by a specialist blood test for chronic disease, renewal of prescription, tests wanted by an external doctor, general blood tests, simple infections, visit to wrong speciality, control blood tests for a new diagnosis and could easily have been handled by their family practitioners. Only half of the patients needed to be seen by an IMS. Conclusion: Limiting the patients seen in internal medicine outpatient-clinics only to persons who necessarily need to be seen by a specialist , would increase efficiency of the proper usage of specialist resources, might prevent malpractice claims, create doctor and patient satisfaction and make an important contribution to the healtcare system
Amaç: Son yıllarda, poliklinik hizmeti hasta bakımında öne geçmektedir. Bu çalışmada; bir dahiliye uzmanının bir ay boyunca poliklinikte gördüğü hastaları değerlendirerek, dahiliye polikliniğine başvuru gerekliliğini araştırmak ve gereksiz başvuruların hastaya, hekime ve sağlık sistemine olumsuz etkilerini tartışmak amaçlanmıştır.Yöntemler: Çalışmaya; 2017 yılının Ocak ayında, genel dahiliye polikliniğinde bir uzmanın gördüğü tüm hastalar alındı. Retrospektif olarak hasta kayıtları taranarak, araştırılan parametrelere dair veriler elde edildi. Hastaların yaşları, cinsiyetleri, ek hastalıkları ve polikliniğe başvuru sebepleri kaydedildi. Bu sebepler kategorize edilerek her gruptaki hasta sayısı belirlendi. Bu gruplardan uzman hekim başvurusu gerektiren ve gerektirmeyenler ayrıldı. Veriler ‘SPSS for Windows 13’ istatistik paket programı ile değerlendirildi. Bulgular: Çalışmaya 250 kadın, 122 erkek, toplam 372 hasta dahil edildi. Yaş ortalamaları 49.54 ± 16.30 yıl idi. 139 %37.5 hastada kronik hastalık öyküsü mevcuttu. En sık başvuru nedenleri kronik hastalıkla ilgili tahlil yaptırma ve basit enfeksiyonlardı. Uzman polikliniğine başvuran hastaların %49.5’u Kronik hastalık tahlil, ilaç rpt, dış tetkik, basit enfeksiyon, genel tahlil, yanlış branşa başvuru, yeni tanı kontrolü için tahlil ilk etapta iç hastalıkları uzmanı tarafından değerlendirilmesi gerekmeyen, çoğu birinci basamak sağlık kuruluşlarında çözümlenebilecek sebeplerle görülmüştü. Hastaların yalnızca yarısı iç hastalıkları uzmanı tarafından görülmeyi gerektiriyordu. Sonuç: Dahiliye polikliniğinde görülen hastaların, uzman hekim tarafından değerlendirilme zorunluluğu bulunan hastalarla sınırlandırılması, kaynakların doğru kullanımını sağlayarak verimliliği ve olası hataların önüne geçilme olasılığını arttırabilir, hekim ve hasta memnuniyeti yaratıp sağlık sistemine en büyük katkılardan biri olabilir
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | December 1, 2018 |
Published in Issue | Year 2018Issue: 4 |