Aim: The aim of this study is to understand the degree of willingness of USA Turkish resident expatriate doctors and medical field scientists for temporary study, visits or relocation to Turkey and exploring the factors related. Materials and Methods: Initially 47 expatriate physicians are asked whether they think of relocating to Turkey or spend some time in Turkey for clinical work or training-research purposes in the short or long term. Differences between degrees of willingness in terms of doctor’s characteristics visa type, gender, age, certificate, annual income are evaluated with ANOVA and t-tests. Results: Most of the expatriate physicians responded positively to spend time in Turkey on a regular basis 61,7% for trainingresearch and 46,8% for clinical work in 3 years; 21,3% for training research? repeated , 34,0% for clinical work in 3-10 years . 23,4% of doctors stated a relocation to Turkey in 3 years and 23,4% in 3-10 years. The physician groups with H1B, green card, male gender, older, USA resident since childhood and higher income level were observed in higher willingness degree for regular clinical work or training-research visits to Turkey. Subjects in priority for physicians to relocate to Turkey permanently were linked to professional development issues as research opportunities, institutional environment, financial supports for research initiatives. Conclusion: Supporting research and development opportunities, constructing fair financing systems for research initiatives, increasing budget for medical research and improving conditions of institutions would increase the number of doctors and medical field scientists who spend time on a regular basis for research and clinical work purposes in Turkey
Amaç: Türkiye vatandaşı olup Amerika Birleşik Devletleri’nde hekim olarak görev yapan hekimlerin Türkiye’ye kalıcı olarak dönüş istekliliklerinin anlaşılması ve etkileyen faktörlerin araştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Öncelikle anket sorularını cevaplayan 47 hekime eğitim-araştırma ve klinik çalışma amaçlı kısa süreli çalışma ile kalıcı şekilde dönmeyi kısa ve uzun vadede düşünüp düşünmedikleri sorulmuştur. Gerçekleştirilen ANOVA ve t-testi ile hekim özellikleri vize, cinsiyet, yaş, sertifika, yıllık gelir arasında isteklilik bakımından farklılıklar değerlendirilmiştir. Kalıcı şekilde dönme konusunda cesaret veren ve cesareti kıran faktörlerin neler olduğu da ayrıca sorulmuştur. Bulgular: Anketleri cevaplayan hekimlerin çoğunluğu Türkiye’de düzenli olarak zaman geçirmeye olumlu cevap vermişlerdir. %61,7’i 3 yıl içinde eğitim ve araştırma ve %46,8’i klinik çalışma; 3-10 yıl içinde %21,3’i eğitim ve araştırma ve %34,0’ü klinik çalışma . Hekimlerin 23,4’ü 3 yıl içinde 23,4’ü ise 3-10 yıl arası dönemde kalıcı dönüş düşünebileceklerini belirtmişlerdir. Hekim gruplarından H1B ve yeşil kart sahibi olanlar, erkekler, daha ileri yaştakiler, çocukluktan itibaren ABD’de bulunanlar ve daha yüksek yıllık gelire sahip olanlar Türkiye’de kısa süreli olarak eğitim, araştırma, klinik çalışma amaçlı bulunmaya daha istekli olmuşlardır. Hekimlerin Türkiye’ye dönmelerinde etken olan öncelikli hususların araştırma yapma imkânı, çalışma ortamı, araştırma inisiyatiflerine finansal destek gibi mesleki ilerleme konularıyla ilintili olduğu görülmüştür. Türkiye’de gelir potansiyeli, sosyokültürel durum ve yaşam kalitesinin düzeyi gibi yaşam konforuna ilişkin konuların ise yine belirli ölçüde caydırıcı olmakla beraber ikincil önem düzeyinde olduğu anlaşılmıştır. Sonuçlar: Türkiye’de araştırma ve geliştirme imkânlarının artırılması, araştırmalara adil finansman sistemleri kurulması, tıp araştırmaları için bütçenin artırılması ve çalışma ortamlarının iyileştirilmesi ile kısa süreli eğitim-araştırma ve klinik çalışma için dönüşlerin artabilecek, bu ise zamanla kalıcı şekilde dönüşleri tetikleyebilecektir
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | March 1, 2020 |
Published in Issue | Year 2020Issue: 1 |