Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Hemşireler İçin Profesyonel Otonomiye Yönelik Tutum Ölçeği Türkçe Geçerlilik Ve Güvenirliği

Yıl 2021, Cilt: 12 Sayı: 2, 411 - 417, 01.04.2021
https://doi.org/10.31067/acusaglik.849356

Öz

Amaç: Çalışmada, Asakura ve arkadaşları tarafından 2016 yılında Japonya’da geliştirilen Hemşireler için Profesyonel Otonomiye Yönelik Tutum Ölçeği (Attitude Toward Professional Autonomy Scale for Nurses)’ nin ulusal hemşirelik literatürüne kazandırılması amaçlanmıştır.
Yöntem: Metodolojik olarak gerçekleştirilen çalışmanın evrenini, İzmir ilinde bir üniversite hastanesinin klinik ve yoğun bakım birimlerinde çalışan toplam 467 hemşire; örneklemini ise ölçek madde sayısı esas alınarak madde sayısının 10 katı kadar olacak şekilde 180 hemşireye ulaşılması hedeflenmiş ancak olası kayıplar da düşünülerek 205 hemşire oluşturmuştur. Örnekleme alınacak hemşireler, klinik ve yoğun bakım ünitelerinde çalışan toplam hemşire sayılarına orantılı olacak şekilde tabakalı örnekleme yöntemiyle belirlenmiştir. Ölçeğin geçerlilik ve güvenirlik aşamasında dil geçerliliği, kapsam geçerliliği ile birlikte yapı geçerliliği değerlendirilmesinde faktör analizi’nden yararlanılmıştır. Bununla birlikte test-tekrar test analizleri kullanılmıştır. Ölçeğin iç tutarlılığı her boyut için Cronbach alfa katsayıları ile değerlendirilmiştir.
Bulgular: Bu çalışmada ölçeğin kapsam geçerlilik indeks değerleri 0,80 ve üstü olarak elde edilmiştir. Yapı geçerlilik değerlendirmesinde, Kaiser-Meyer- Olkin testi sonucu 0,889 olarak elde edilmiş ve Bartlett testi sonucu p=0,000<0,05 tir. Faktör analizi sonucunda ölçeğin üç faktörlü yapısının doğrulandığı görülmüş, açıklanan toplam varyans değeri %59,39 olarak bulunmuştur. Test- tekrar test analizlerinde Spearman Rho katsayısından yararlanılmış ve maddelerin korelasyon katsayılarının 0,353 ile 0,813 arasında değiştiği saptanmıştır. Hemşireler için Profesyonel Otonomiye Yönelik Tutum Ölçeği’nin Cronbach Alfa değeri 0,912 olarak bulunmuştur.
Sonuç: Hemşireler için Profesyonel Otonomiye Yönelik Tutum Ölçeği’nin Türkiye için geçerli ve güvenilir bir ölçek olduğu saptanmıştır.

Kaynakça

  • 1. Göriş S, Kılıç Z, Ceyhan Ö, Şentürk A. Hemşirelerin Profesyonel Değerleri ve Etkileyen Faktörler, Psikiyatri Hemşireliği Dergisi 2014; 5: 137-142.
  • 2. Eşer İ, Orkun N, Çetin P. Hemşirelik İmajı Ve 1950’li Yıllarda Bir Seri İlan, Deuhfed 2017; 10: 275-278.
  • 3. Kızıl E, İncazlı S, Erken S ve ark. Hemşirelerin Görevlerini Bilme, Benimseme Ve Yerine Getirme Durumları: İzmir Örneği, Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi 2015;12:215-223.
  • 4. Thompson M, Professional Autonomy Of Occupational Health Nurses in The United States Faaohn Workplace Health & Safety 2012 ; 60: 159-165.
  • 5. Öner Altıok H, Üstün B. Profesyonellik: Kavram Analizi, Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi 2014; 7: 151-155.
  • 6. Aghamohammad D, Dadkhah B, Aghamohamma,M. Nurse–Physcan Collaboraton And The Professional Autonomy Of Intensive Care Units Nurses, Indian J Crit Care Med. 2019;23:178-181.
  • 7. Türk Dil Kurumu http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=tdk (Erişim Tarihi: 01.12.18).
  • 8. Dikmen Y, Kara Yılmaz D, Yıldırım Usta D. Hemşirelerin Otonomi Düzeylerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi, Uluslararası Hakemli Hemşirelik Araştırmaları Dergisi. 2016; 8: 72-84.
  • 9. Sönmez B, Eşkin Bacaksız F, Yıldırım A. Otonomiyle İlişkili Davranışları Ölçen Dempster Uygulama Davranışı Ölçeği’nin Türkçe’ye Uyarlanması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması, Florence Nightingale Hemşirelik Dergisi2016; 24: 80-89.
  • 10. Saraçoğlu,E. (2010).Hemşirelerin Mesleki Otonomi Ve Profesyonel Uygulamalarına İlişkin Görüşlerinin Belirlenmesi, Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü. İstanbul.
  • 11. Can Gürkan Ö, Ekşi Güloğlu Z. Gebelik Semptom Envanteri’nin Türkçe Geçerlilik ve Güvenilirlik Çalışması ACU Sağlık Bil Dergisi 2018
  • 12. Asakura K,Satoh M,Watanabe I. The Development of the Attitude Toward Professional Autonomy Scale for Nurses in Japan,Psychological Reports SAGE Journals. 2016;0(0) 1–22.
  • 13. Orak N, Alpar Ş. Hemşirelerin Profesyonel Değerleri Ölçeği’nin Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması, Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi 2012;2:522-531.
  • 14. Heale R, Twycross A. Validity And Reliability in Quantitative Studies, Evidence Based Nursing.2015;18:66-67.
  • 15. Yılmaz A, Yıldırım A. Hemşire İş Doyum Ölçeği’nin Türkçe Geçerlilik ve Güvenirliği, Sağlık ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi 2016;3:158-168.
  • 16. Ceylan S, Bolışık B. Yenidoğan Bebeklerde ALPS-Neo Ağrı Ve Stres Değerlendirme Ölçeğinin Geçerlik Ve Güvenirliği, Pamukkale Tıp Dergisi. 2017;10:45-52.
  • 17. Eroğlu N, Sabuncu N. Diyabet Öz Yönetim Skalası’nın (DÖYS) Türk Toplumuna Uyarlanması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması, Hemşirelik Bilimi Dergisi 2018;1:01-06.
  • 18. Üstün Ç, Akın E, Uzelli Yılmaz D. Hemşirelikte Etik Eğitiminin Etkinliğini Değerlendirme Ölçeği’nin Türkçe Geçerlik Güvenirlik Çalışması. NOBEL MEDIC40 2017;14:31-36.
  • 19. Teke, C. (2017). Pozitif Mental Sağlık Ölçeği’nin Türkçe Geçerlilik ve Güvenirliği. Yüksek Lisans Tezi. İzmir Katip Çelebi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü. İzmir.
  • 20. Altuntaş, S., Baykal, Ü. Örgütsel Vatandaşlık Düzeyi Ölçeğinin Hemşirelikte Geçerlik-Güvenirliği. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi 2010; 13(3): 7-16.
  • 21. Espinoza Vegenas M, Sanhueza-Alvarado O, Ramírez-Elizondo N, Sáez-Carrillo,K.A Validation Of The Construct And Reliability Of An Emotional İntelligence Scale Applied To Nursing Students. Rev. Latino-Am. Enfermagem. 2015;23:139-47.
  • 22. Kılıç S. Cronbach’ın Alfa Güvenirlik Katsayısı, Journal of Mood Disorders (JMOOD) 2016;6:47-48.
  • 23. İnal H, Yılmaz Koğar E, Demirdüzen E, Gelbal S.Cronbach's Coefficient Alpha: A Meta-Analysis Study, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 2017;32:18-32.

Turkish Reliability and Validity of the Attitude Scale Towards Professional Autonomy for Nurses

Yıl 2021, Cilt: 12 Sayı: 2, 411 - 417, 01.04.2021
https://doi.org/10.31067/acusaglik.849356

Öz

Purpose: The aim of the study is to bring “Attitude Scale Towards Professional Autonomy for Nurses”developed by Asakura and colleagues in Japan in 2016 into the national nursing literature.
Methods: The study was conducted methodologically. The universe of the study consists, a total of 467 nurses working in the clinical and intensive care units of a university hospital in the province of Izmir; The sample of the study consists in case was aimed to reach 180 nurses, which is 10 times the number of items until based on the scale item number, but 205 nurses were formed considering possible losses. The nurses to be sampled were determined by the stratified sampling method in proportion to the total number of nurses working in clinical and intensive care units. In the validity and reliability stage of the scale, factor analysis was used to evaluate language validity, content validity, and construct validity. However, test-retest analyzes were used. The internal consistency of the scale was evaluated with Cronbach alpha coefficients for each dimension.
Results: In this study, the scope validity index values of the scale were obtained as 0.80 and above. In the construct validity evaluation, the result of the Kaiser-Meyer-Olkin test was obtained as 0.889 and the Bartlett test result was p= 0.000<0.05. As a result of factor analysis, the three-factor structure of the scale was confirmed to be confirmed, and the total variance value announced was found to be 59.39%. In test-retest analysis, Spearman Rho coefficient was used and the correlation coefficients of the items were found to vary between 0.353 and 0.813. Cronbach Alpha value of Attitude Scale towards Professional Autonomy for Nurses was found to be 0.912.
Conclusions: As a result of the analyzes; the Attitude towards Professional Autonomy Scale for Nurses was found to be a valid and reliable scale for Turkey.

Kaynakça

  • 1. Göriş S, Kılıç Z, Ceyhan Ö, Şentürk A. Hemşirelerin Profesyonel Değerleri ve Etkileyen Faktörler, Psikiyatri Hemşireliği Dergisi 2014; 5: 137-142.
  • 2. Eşer İ, Orkun N, Çetin P. Hemşirelik İmajı Ve 1950’li Yıllarda Bir Seri İlan, Deuhfed 2017; 10: 275-278.
  • 3. Kızıl E, İncazlı S, Erken S ve ark. Hemşirelerin Görevlerini Bilme, Benimseme Ve Yerine Getirme Durumları: İzmir Örneği, Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi 2015;12:215-223.
  • 4. Thompson M, Professional Autonomy Of Occupational Health Nurses in The United States Faaohn Workplace Health & Safety 2012 ; 60: 159-165.
  • 5. Öner Altıok H, Üstün B. Profesyonellik: Kavram Analizi, Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi 2014; 7: 151-155.
  • 6. Aghamohammad D, Dadkhah B, Aghamohamma,M. Nurse–Physcan Collaboraton And The Professional Autonomy Of Intensive Care Units Nurses, Indian J Crit Care Med. 2019;23:178-181.
  • 7. Türk Dil Kurumu http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=tdk (Erişim Tarihi: 01.12.18).
  • 8. Dikmen Y, Kara Yılmaz D, Yıldırım Usta D. Hemşirelerin Otonomi Düzeylerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi, Uluslararası Hakemli Hemşirelik Araştırmaları Dergisi. 2016; 8: 72-84.
  • 9. Sönmez B, Eşkin Bacaksız F, Yıldırım A. Otonomiyle İlişkili Davranışları Ölçen Dempster Uygulama Davranışı Ölçeği’nin Türkçe’ye Uyarlanması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması, Florence Nightingale Hemşirelik Dergisi2016; 24: 80-89.
  • 10. Saraçoğlu,E. (2010).Hemşirelerin Mesleki Otonomi Ve Profesyonel Uygulamalarına İlişkin Görüşlerinin Belirlenmesi, Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü. İstanbul.
  • 11. Can Gürkan Ö, Ekşi Güloğlu Z. Gebelik Semptom Envanteri’nin Türkçe Geçerlilik ve Güvenilirlik Çalışması ACU Sağlık Bil Dergisi 2018
  • 12. Asakura K,Satoh M,Watanabe I. The Development of the Attitude Toward Professional Autonomy Scale for Nurses in Japan,Psychological Reports SAGE Journals. 2016;0(0) 1–22.
  • 13. Orak N, Alpar Ş. Hemşirelerin Profesyonel Değerleri Ölçeği’nin Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması, Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi 2012;2:522-531.
  • 14. Heale R, Twycross A. Validity And Reliability in Quantitative Studies, Evidence Based Nursing.2015;18:66-67.
  • 15. Yılmaz A, Yıldırım A. Hemşire İş Doyum Ölçeği’nin Türkçe Geçerlilik ve Güvenirliği, Sağlık ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi 2016;3:158-168.
  • 16. Ceylan S, Bolışık B. Yenidoğan Bebeklerde ALPS-Neo Ağrı Ve Stres Değerlendirme Ölçeğinin Geçerlik Ve Güvenirliği, Pamukkale Tıp Dergisi. 2017;10:45-52.
  • 17. Eroğlu N, Sabuncu N. Diyabet Öz Yönetim Skalası’nın (DÖYS) Türk Toplumuna Uyarlanması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması, Hemşirelik Bilimi Dergisi 2018;1:01-06.
  • 18. Üstün Ç, Akın E, Uzelli Yılmaz D. Hemşirelikte Etik Eğitiminin Etkinliğini Değerlendirme Ölçeği’nin Türkçe Geçerlik Güvenirlik Çalışması. NOBEL MEDIC40 2017;14:31-36.
  • 19. Teke, C. (2017). Pozitif Mental Sağlık Ölçeği’nin Türkçe Geçerlilik ve Güvenirliği. Yüksek Lisans Tezi. İzmir Katip Çelebi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü. İzmir.
  • 20. Altuntaş, S., Baykal, Ü. Örgütsel Vatandaşlık Düzeyi Ölçeğinin Hemşirelikte Geçerlik-Güvenirliği. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi 2010; 13(3): 7-16.
  • 21. Espinoza Vegenas M, Sanhueza-Alvarado O, Ramírez-Elizondo N, Sáez-Carrillo,K.A Validation Of The Construct And Reliability Of An Emotional İntelligence Scale Applied To Nursing Students. Rev. Latino-Am. Enfermagem. 2015;23:139-47.
  • 22. Kılıç S. Cronbach’ın Alfa Güvenirlik Katsayısı, Journal of Mood Disorders (JMOOD) 2016;6:47-48.
  • 23. İnal H, Yılmaz Koğar E, Demirdüzen E, Gelbal S.Cronbach's Coefficient Alpha: A Meta-Analysis Study, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 2017;32:18-32.
Toplam 23 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil İngilizce
Konular Hemşirelik
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Simge Şimşek

Burcu Ceylan

Yayımlanma Tarihi 1 Nisan 2021
Gönderilme Tarihi 24 Aralık 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021Cilt: 12 Sayı: 2

Kaynak Göster

EndNote Şimşek S, Ceylan B (01 Nisan 2021) Turkish Reliability and Validity of the Attitude Scale Towards Professional Autonomy for Nurses. Acıbadem Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 12 2 411–417.