THE KNOWLEDGE, ATTITUDE AND BEHAVIOR ON RABIES OF PATIENTS ADMITTED TO THE HOSPITAL WITH SUSPECTED ANIMAL ATTACK RABID
Öz
Purpose: This study aimed to evaluate the knowledge, attitude and behaviour on rabies of patients admitted to the hospital with suspected rabies animal attack. Patients and Methods: Study was based on a questionnaire, on the properties of animal attack cases, their first behaviour after contact and includes questions aimed at measuring the level of information on rabies. The survey was conducted from the Dr. Lutfi Kırdar Kartal Education and Research Hospital between 15/07/2012 and 15/10/2012. 400 cases were obtained and the questionaire was done face-to-face. Results: In this study patients who were assaulted the most were the age 18 and age 18 and under and under group with a range of 47,8%. Animal attack victims were 62.8% male. The attacking animal was found to be cat with 49.2%. 36% of animal bites happened spontaneously. In study, 97% of respondents were admitted to hospital within 72 hours and 47.8% of them preferred soap and water for cleaning. 51.2% of our participants gave the wrong answer to the question ‘What kind of disease is rabies? ”and 54.7% of respondents gave the wrong answer to the question about rabies transmission. Conclusion: As a result of this study, the information level of the applicants about the disease was determined to be low. In conclusion, knowledge about suspicious animal bites affects the admission to the health facilities.
Anahtar Kelimeler
rabies rabies information contact risk of rabies post exposure prophylaxis
Kaynakça
- 1. T.C. Resmi Gazete. Kuduz Korunma ve Kontrol Yönergesi. Sayı: B100TSH0110002/7755, Sağlık Bakanlığı Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü, Ankara. 09.05.2001. 2. Zoonotik Hastalıklar Hizmet içi Eğitim Modülü Kitabı. Sağlık Bakanlığı Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü, Ankara. 2011:81–103.
- 3. WHO Expert Consultataion on Rabies. WHO Technical Report Series No: 931.First report. pp. 1–106.World Health Organization, Genova, Switzerland. 2005. (http://www.who.int/rabies/trs931_%2006_05. pdf Erişim tarihi 15.11.2012).
- 4. Büke M, Büke AÇ, Topçu AW. İnfeksiyon Hastalıkları ve Mikrobiyolojisi s.1029–1104, Nobel Tıp Kitabevleri, İstanbul, 2002.
- 5. Gencer S. Kuduz ve tetanoz profilaksisi. I.Ü. Cerrahpasa Tıp Fakültesi Sürekli Tıp Eğitimi Etkinlikleri. Toplumdan Edinilmiş Enfeksiyonlara Pratik Yaklaşımlar Sempozyum Dizisi no:61 Şubat 2008; s.223-234.
- 6. Nesanur N. Türkiye’de henüz çözülemeyen bir sorun: kuduz riskli temas olguları. 2006;15:202–206.
- 7. Gönen İ. Türkiye’deki Hekimlerin Kuduz Hastalığıyla İlgili Bilgi ve Tutumlarının Değerlendirilmesi, M.Ü. Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıları Anabilim Dalı, Uzmanlık Tezi, İstanbul, 2010. (Danışman: Doç. Dr. Ahmet Soysal)
- 8. Özsoy M, Yakıştıran S, Özkan E. 2000 yılında kuduz aşı merkezine başvuran hastaların değerlendirilmesi, Türk Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi. 2002;59:1–6.
- 9. Göktaş F,Ceren N, Karagül E, Çiçek G, Özyürek S. Kuduz aşı merkezine başvuran 11017 olgunun değerlendirilmesi, Klimik dergi, 2002;15(1)12–15
- 10. Ross RS, Wolters B, Viazov SO, et al. Awareness of Rabies Risk and Knowledge About Preventive Measures Among Experienced German Travei Health Advisors, T Travel Med 2006;13:261-67
- 11. Dodet B, Goswami A, Gunasekera A. Rabiesawareness in eigth Asian Countries, Vaccine 2008; 26 : 6344–6348.
- 12. The Journal of Rabies Bulletin Europe, Information Surveillance Report, 2009. (http://rbe.fli.bund.de/Default.aspx Erişim tarihi 10.11.2012)
- 13. Yılmaz F, Akbulut AS, Taş M, Kavalcı C, Arslan ED, Sönmez M. Evaluation of cases with rabies risk presenting to emergency department. Journal of Clinical and Analytical Medicine http://www. jcam.com.tr/files/KATD-1175.pdf Erişim tarihi 12.04.2013).
- 14. Söğüt Ö, Sayhan MB, Gökdemir MT, Kara HP. Türkiye’nin Güneydoğusunda önlenebilir bir halk sağlığı sorunu: kuduz riskli temas olguları. JAEM 2011; 14-7.
- 15. Tosun S, Tansuğ N, Köroğlu G, Seyhan L. Kuduz aşısı uygulanan şüpheli temaslıların değerlendirilmesi ve temas öncesi korunmanın önemi. Klimik 2005 XII. Türk Klimik Mikrobiyoloji ve İnfeksiyon Hastalıkları Kongresi. P13-02, s.324.
- 16. Tunç N, Temiz G, Aras E, Bilgiç A, Onat S. Bir bölge hastanesi acil servisine kuduz şüphesiyle başvuran olguların değerlendirilmesi. J Clin Exp Invest 2012; 3(3): 383-386
- 17. Çalangu S., Töreci K, Aktuğlu Y., Kuduzdan Korunma, s.24-39, Klimik Dergi, 1998
Kuduz Şüpheli Hayvan Saldırısı Şikayetiyle Hastaneye Başvuran Olguların Kuduz Hastalığı Hakkındaki Bilgi, Tutum ve Davranışları
Öz
Amaç: Bu çalışma kuduz şüpheli hayvan saldırısı şikayetiyle hastaneye başvuran olguların kuduz hastalığı hakkındaki bilgi, tutum ve davranışlarını değerlendirmek amacıyla yapıldı. Hastalar ve Yöntem: Çalışma bir anket çalışması olup, vakaların hayvan saldırısı ile ilgili özelliklerini, temas sonrası ilk yaptıkları davranışları ve kuduz hastalığı hakkındaki bilgi düzeylerini ölçmeyi hedefleyen sorular içermektedir. Çalışma, kesitsel ve tanımlayıcı bir çalışma olarak tasarlandı. Anket, Dr. Lütfi Kırdar Kartal Eğitim ve Araştırma Hastanesine 15.07.2012 ile 15.10.2012 tarihleri arasında başvuran 400 olguda yüz yüze uygulandı. Bulgular: Çalışmaya katılan olguların en fazla saldırıya uğrayan yaş grubunu % 47,8’i ile 18 yaş ve altı grubu oluşturmaktadır. Hayvan saldırısına uğrayanların %62,8’nin cinsiyeti erkekti. Saldıran hayvanın %49,2’si kedi olarak saptandı. Saldıran hayvanların %36’sının kendiliğinden saldırdığı tespit edildi. Katılanların %97’sinin ilk 72 saatte hastaneye başvurdukları ve başvuranların %47,8’ i en basit temizleme yöntemi olan sabun ve su ile temizlemeyi tercih ettikleri saptandı. Çalışmaya katılanların %51,2’sinin kuduz hastalığı nasıl bir hastalık sorusuna yanlış cevap verdiği, %54,7’sinin kuduz hastalığının hangi yol ile bulaştığını bilmediği saptandı. Sonuç: Bu çalışmada hastaneye kuduz profilaksisi için başvuranların temel kuduz bilgilerinin düşük olduğu tespit edildi. Sonuç olarak şüpheli hayvan ısırıklarında eğitim, hastaneye başvuru süresini önemli ölçüde etkilemektedir.
Anahtar Kelimeler
kuduz hastalığı kuduz bilgisi kuduz riskli temas temas sonrası profilaksi
Kaynakça
- 1. T.C. Resmi Gazete. Kuduz Korunma ve Kontrol Yönergesi. Sayı: B100TSH0110002/7755, Sağlık Bakanlığı Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü, Ankara. 09.05.2001. 2. Zoonotik Hastalıklar Hizmet içi Eğitim Modülü Kitabı. Sağlık Bakanlığı Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü, Ankara. 2011:81–103.
- 3. WHO Expert Consultataion on Rabies. WHO Technical Report Series No: 931.First report. pp. 1–106.World Health Organization, Genova, Switzerland. 2005. (http://www.who.int/rabies/trs931_%2006_05. pdf Erişim tarihi 15.11.2012).
- 4. Büke M, Büke AÇ, Topçu AW. İnfeksiyon Hastalıkları ve Mikrobiyolojisi s.1029–1104, Nobel Tıp Kitabevleri, İstanbul, 2002.
- 5. Gencer S. Kuduz ve tetanoz profilaksisi. I.Ü. Cerrahpasa Tıp Fakültesi Sürekli Tıp Eğitimi Etkinlikleri. Toplumdan Edinilmiş Enfeksiyonlara Pratik Yaklaşımlar Sempozyum Dizisi no:61 Şubat 2008; s.223-234.
- 6. Nesanur N. Türkiye’de henüz çözülemeyen bir sorun: kuduz riskli temas olguları. 2006;15:202–206.
- 7. Gönen İ. Türkiye’deki Hekimlerin Kuduz Hastalığıyla İlgili Bilgi ve Tutumlarının Değerlendirilmesi, M.Ü. Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıları Anabilim Dalı, Uzmanlık Tezi, İstanbul, 2010. (Danışman: Doç. Dr. Ahmet Soysal)
- 8. Özsoy M, Yakıştıran S, Özkan E. 2000 yılında kuduz aşı merkezine başvuran hastaların değerlendirilmesi, Türk Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi. 2002;59:1–6.
- 9. Göktaş F,Ceren N, Karagül E, Çiçek G, Özyürek S. Kuduz aşı merkezine başvuran 11017 olgunun değerlendirilmesi, Klimik dergi, 2002;15(1)12–15
- 10. Ross RS, Wolters B, Viazov SO, et al. Awareness of Rabies Risk and Knowledge About Preventive Measures Among Experienced German Travei Health Advisors, T Travel Med 2006;13:261-67
- 11. Dodet B, Goswami A, Gunasekera A. Rabiesawareness in eigth Asian Countries, Vaccine 2008; 26 : 6344–6348.
- 12. The Journal of Rabies Bulletin Europe, Information Surveillance Report, 2009. (http://rbe.fli.bund.de/Default.aspx Erişim tarihi 10.11.2012)
- 13. Yılmaz F, Akbulut AS, Taş M, Kavalcı C, Arslan ED, Sönmez M. Evaluation of cases with rabies risk presenting to emergency department. Journal of Clinical and Analytical Medicine http://www. jcam.com.tr/files/KATD-1175.pdf Erişim tarihi 12.04.2013).
- 14. Söğüt Ö, Sayhan MB, Gökdemir MT, Kara HP. Türkiye’nin Güneydoğusunda önlenebilir bir halk sağlığı sorunu: kuduz riskli temas olguları. JAEM 2011; 14-7.
- 15. Tosun S, Tansuğ N, Köroğlu G, Seyhan L. Kuduz aşısı uygulanan şüpheli temaslıların değerlendirilmesi ve temas öncesi korunmanın önemi. Klimik 2005 XII. Türk Klimik Mikrobiyoloji ve İnfeksiyon Hastalıkları Kongresi. P13-02, s.324.
- 16. Tunç N, Temiz G, Aras E, Bilgiç A, Onat S. Bir bölge hastanesi acil servisine kuduz şüphesiyle başvuran olguların değerlendirilmesi. J Clin Exp Invest 2012; 3(3): 383-386
- 17. Çalangu S., Töreci K, Aktuğlu Y., Kuduzdan Korunma, s.24-39, Klimik Dergi, 1998
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Research Article |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Haziran 2014 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2014Sayı: 2 |