Purpose: A clinical simulation was done by using standardized patients in order to ensure that mental health and psychiatric nursing students can assess the mental status examination of patients with mental disorders. Method: Prior to the simulation, 10-minutes scenarios, which involve the three mental-disorders with the highest probability of encounter in clinical practice, were prepared. The content of the rehearsals done with three professional actors, who acted as standardized patients, was composed of transferring the learning outcomes and the content of the simulation, making adjustments in the scenario text through proofreading, actors’ role- playing according to the scenario and evaluation. A clinical simulation was done with 50 third-year nursing students. The simulation was video recorded, and written consents of the participants were obtained. Results: After implementing the scenarios, the facilitator of each station applied PEARLS Promoting Excellence and Reflective Learning in Simulation approach, and, according to the students’ statements, it was found that the existence of professional actors in the role of patients has an important influence both on obtaining higher reliability, and on reaching clinical learning outcomes. Conclusion: In conclusion, it was determined that the simulation was a beneficial method for decreasing students’ anxiety before clinical implementations and increasing their self-confidence. In the light of these results, it was recommended that simple and complex versions of simulation implementation should be integrated into the curriculum of mental health and psychiatric nursing
Amaç: Bu çalışmanın amacı; standardize hasta yöntemi kullanılarak gerçekleştirilen klinik simülasyonun, hemşirelik öğrencilerinin ruhsal bozukluğu olan bireyin ruhsal durumunu değerlendirmelerine yönelik etkinliğini belirlemektir. Gereç ve Yöntem: Klinik simülasyon öncesi, öğrencilerin klinik uygulama esnasında karşılaşma olanağının en yüksek olduğu ruhsal bozukluklardan olan; şizofreni, majör depresyon ve bipolar bozukluk manik evre olmak üzere üç olgunun yer aldığı 10’ar dakikalık senaryo içerikleri hazırlandı. Standardize hasta olarak belirlenen üç profesyonel oyuncuyla yapılan provaların içeriğini; simülasyonun öğrenim hedeflerinin ve içeriğinin aktarılması, olgular için hazırlanan senaryo metinlerinin birlikte okunarak düzenlemelerin yapılması, oyuncunun senaryodaki rolünü canlandırması ve değerlendirme oluşturdu. Klinik simülasyon, üçüncü sınıfta eğitim alan 50 Hemşirelik öğrencisi ile gerçekleştirildi. Kayıt altına alınarak gerçekleştirilen simülasyon için katılımcılardan yazılı onam alındı. Klinik simülasyon esnasında standardize hasta ile yapılan görüşmelerde katılımcılar, kolaylaştırıcılar eğiticiler tarafından hazırlanan “Ruhsal Durum Değerlendirme Formu” nu kullanarak ruhsal bozukluğu olan bireyin ruhsal durumunu değerlendirdi. ‘Katılımcı Değerlendirme Formu” ise kolaylaştırıcılar tarafından simülasyon esnasında öğrencilerin becerilerini değerlendirmek amacıyla kullanıldı. Çözümleme aşamasının sonunda katılımcılara kolaylaştırıcılar tarafından hazırlanan “Klinik Simülasyon Memnuniyet Anketi” uygulandı.Bulgular: Klinik simülasyon uygulamaları sonrası her istasyonun kolaylaştırıcısı tarafından PEARLS Promoting Excellence and Reflective Learning in Simulation çerçevesi kullanılarak yapılan çözümlemede; öğrencilerin bildirimleri sonucunda, standardize hasta rolünde profesyonel oyuncunun yer almasının yüksek gerçeklik sağlamada ve ruh sağlığı ve psikiyatri hemşireliği klinik simülasyonunun öğrenim hedeflerine ulaşmada etkili olduğu belirlendi. Sonuç: Klinik simülasyon deneyiminin öğrencilerin klinik uygulama öncesi anksiyetelerini azaltmada ve özgüvenlerini geliştirmede kullanılabilir bir yöntem olduğunun saptanması doğrultusunda, ruh sağlığı ve psikiyatri hemşireliği eğitiminde klinik simülasyonun müfredata entegre edilerek basit ve karmaşık senaryoların yer aldığı klinik simülasyonların planlanması önerilmektedir
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | September 1, 2019 |
Published in Issue | Year 2019Issue: 3 |